Normaal gesproken gaan mijn columns vooral over technologische innovatie. Dit keer had ik een stukje getikt met (quasi-)filosofische vergezichten over een toekomst die misschien nooit aanbreekt. Zo al geen luchtfietserij, dan toch sowieso spielerei. Zeker vergeleken met het échte nieuws dat diezelfde dag mijn Twitter-feed liet ontploffen: de Turkse rechter Murat Arslan krijgt tien jaar cel.
Door Niek van de Pasch
Deze rechter was voorzitter van Yarsav, het Turkse zusje van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak, tot die vereniging werd verboden en ontbonden. Toen de Raad van Europa hem de Václav Havel Mensenrechtenprijs gaf, zat hij al een jaar in voorarrest – net als ruim duizend andere rechters in Turkije.
Afgelopen vrijdag werd hij veroordeeld voor terrorisme, omdat hij banden zou hebben met de Gülen-beweging. De vier Europese rechtersorganisaties die samen het ‘Platform voor een Onafhankelijke Turkse Rechtspraak’ vormen, spreken in een officiële verklaring hun collectieve verontwaardiging uit over de ‘ongelooflijke inbreuk op fundamentele procedurele rechten’ die tot deze veroordeling heeft geleid.
Het gaat me te ver om een parallel te suggereren met politieke en commerciële krachtenvelden, die als (on)bedoeld effect de rechtspraak in Nederland stapsgewijs marginaliseren. Het is eerder andersom: juist omdat ik mij als zittende magistraat hier zo geborgen voel, wil ik opkomen voor collega’s die door hun ambtstrouw en plichtsbesef in de penarie of zelfs in de gevangenis belanden.
Daarom ben ik vanaf nu als redacteur verbonden aan stichting Rechters voor Rechters. Als op ruim drie uur vliegen van mijn rechtbank Limburg zoiets gebeurt, kan een column over futuristische foefjes wel even wachten. Zo snel innoveert onze derde staatsmacht nou ook weer niet.
Ondertussen staat in mijn agenda alweer de derde cursusdag over persoonlijk leiderschap. Een aikidoka gaat ons groepje rechters in opleiding leren omgaan met weerstand. Volgens Wikipedia kunnen we straks elk offensief ombuigen, omdat we in harmonie komen met de kracht en techniek van onze belagers. Grondlegger Morihei Ueshiba (a.k.a. O’Sensei, de grote meester) schijnt ooit te hebben gezegd: ‘Nog voor het moment dat de aanvaller heeft besloten mij aan te vallen, heeft hij reeds verloren.’
Laten we die wijsheid koesteren, terwijl we blijven strijden voor onafhankelijke rechtspraak overal ter wereld.