Bij mij roept het meteen een beeld op: stagiaire zit op kantoor achter zijn bureautje te staren naar het beeldscherm. De donkere kamer wordt opgevrolijkt door een snoer gekleurde kerstlampjes. Merry Christmas! Maar dan werk je wel bij Van Doorne.
Fleur Brockhus, schrijver van roman De urenfabriek
Ik ben benieuwd of deze inmiddels veelbesproken actie leidt tot een stroom bevlogen sollicitanten. Wat denk je als dikbetaald reclamebureau: even geen inspiratie, dus laat ik het eens over een andere boeg gooien? Deze campagne lijkt een klassiek gevalletje kleren van de keizer: alleen de slimme mensen begrijpen de boodschap en kunnen lachen om de knipoog. De dommeriken zien er niets in.
Waaronder ik dus. Want waarom inzetten op hard werken? Als dat is waar je getalenteerde rechtenstudenten mee wilt binnen hengelen, dan heb je er als kantoor echt helemaal niets van begrepen. Hard werken comes with the job. Daar heb je recht op bij een advocatenkantoor. Veel interessanter is de vraag aan wat voor zaken je dan zo hard werkt, met wie en voor wie je werkt. Of er genoeg ruimte is om je te ontwikkelen en wat je toekomstperspectieven zijn.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb niets tegen eerlijke campagnes. Op veel banenbeurzen wordt een verkeerd beeld geschetst van de advocatuur: er is bij ons een uitstekende life-work-balance. Hard werken én hard genieten! Onzin. Laatst kwam ik een campagne tegen van een groot kantoor waarbij advocaten als een soort detectives werden geportretteerd. Prachtige fotografie, maar ook een beetje vergezocht.
Zou het niet geweldig zijn als je zo eerlijk bent dat je als advocatenkantoor gewoon erkent dat je met een probleem zit? Het probleem is dat je cliënten het allerbeste wilt bieden, maar dat je tegelijkertijd geen idee hebt hoe je de beste advocaten aan je moet binden. Want veel talent stroomt na drie jaar uit vanwege de hoge werkdruk. Louter hard werken met als resultaat dat je familie en vrienden nooit ziet, is totaal niet van deze tijd. Zorg dat klanten hun advocaat eerder betrekken bij zaken waardoor niet alles last minute hoeft, zet in op heldere communicatie. Dáár ligt de sleutel, als je het mij vraagt.
Maak vanuit die gedachte een eigentijdse campagne. Zie in dat je geen melaatse werkslaven zoekt die in no time afgestompt in het half duister ronddwalen op kantoor. Zoek actieve afgestudeerde studenten die meedenken over de toekomst van kantoor. Die een mening hebben over eigentijds factureren en die efficiënt kunnen werken. Die prioriteiten kunnen stellen en op tijd aan de rem trekken. Die zich verantwoordelijk voelen op kantoor, maar ook thuis. Van zo’n oproep zou ik als ambitieuze rechtenstudent wel warm worden.
Dus volgend jaar een nieuwe oproep: een verward uitziende man zit thuis op de bank met op de achtergrond overal speelgoed en krijsende kinderen. Headline: Floris heeft zijn collega’s al een dag niet gezien. Pay-off: Zo werken we bij Van Doorne.