Het was de spreekwoordelijke druppel, de uitspraak van de voorzieningenrechter van afgelopen donderdag dat de deken hun vertrouwelijke correspondentie met oud-cliënten mag opvragen. De Hengelose advocaten Stefan Kukolja en Mark Wullink stoppen daarom beide als advocaat en gaan verder als juridisch adviseur. Vrijdag schreven ze zich uit. ‘De advocatuur is niet meer onafhankelijk.’
Dat zijn de grote woorden waarmee Kukolja en Wullink hun uitgebreide reactie op hun kantoorwebsite afsluiten. De al jarenlang slepende zaak – gevoerd door een oud-cliënt, de familie Katgert uit Borne, om een bestemmingsplanprocedure – is hen duidelijk niet in de koude kleren gaan zitten. Hoewel de voorzieningenrechter van de rechtbank Overijssel oordeelde dat de bevoegdheid van de deken om correspondentie tussen advocaat en cliënt op te vragen is vastgelegd in de wet en dat de toezichthouder eveneens aan geheimhoudingsplicht is onderworpen, vinden Kukolja en Wullink dat de ‘positie van advocaat als vertrouwenspersoon volkomen onderuit is gehaald’.
‘Voor ons is de maat nu vol,’ schrijven Kukolja en Wullink. ‘Zo kunnen wij als advocaten ons beroep niet conform de kernwaarden uitvoeren, daarom stoppen wij. […] De vertrouwelijke correspondentie tussen een cliënt en advocaat, waarin alle strategieën en tactieken in een omvangrijke rechtsstrijd uiterst vertrouwelijk worden besproken, horen niet thuis in een onderzoek van een deken, tenzij er de verdenking bestaat van ernstig strafbare feiten of handelen in strijd met de openbare orde. Daarvan is hier totaal geen sprake.’
Het pijnpunt is volgens hen dan ook vooral dat de gemeente Borne drie jaar achtereen invloed heeft uitgeoefend op het doen en laten van de plaatselijke dekens Manning en Luttikhuis, die zich in deze zaak beide partijdig zouden hebben opgesteld. ‘Er is sprake van je reinste samenspanning tussen de gemeente (de tegenpartij van Katgert) en de deken,’ schrijven de nu ex-advocaten. ‘Hoe moet je anders 27 brieven en e-mails tussen hen, telefoongesprekken en besprekingen tussen hen, waarover wij niet zijn geïnformeerd, anders noemen?’
Zij vermoeden dan ook dat de gemeente binnen de kortste keren de processtrategie van de familie Katgert in handen zal hebben, zodra de deken de correspondentie heeft bestudeerd. ‘De informatie komt in handen van een toezichthouder die samenspant met de burgemeester, nogmaals, de wederpartij van Katgert.’
Deken: geen bewijzen voor beschuldigingen
Carl Luttikhuis, sinds eind maart dit jaar deken in het ressort Overijssel, stelt in een reactie zich totaal niet te herkennen in de beschuldigingen van het tweetal. “Laat ze dan maar eens met bewijzen komen, die heb ik nog niet gezien,” zegt hij. “De advocaten gaan er vanuit dat ook deze deken niet te vertrouwen is. Dus als ik hun correspondentie onderzoek, dan gaat de inhoud meteen rond? Ik kan daar eerlijk gezegd niets mee.”
Dat neemt niet weg dat Luttikhuis ermee kan leven dat het middel van een kort geding is aangegrepen om zijn bevoegdheid te staven. “Het is goed dat er altijd een mogelijkheid is tot toetsing of de deken zijn instrumenten goed inzet. Een kort geding is de enige manier om dit ter discussie te stellen. Maar uiteindelijk laat deze uitspraak van de rechter aan duidelijkheid niets te wensen over. In het kader van het toezicht moet je als deken nu eenmaal dieper in een dossier kunnen duiken.”