Strafrechtadvocaat en amateurfotograaf Sjoerd van Berge Henegouwen bezocht in zijn leven 86 landen, en maakte tijdens zijn reizen van alles mee: tyfoons, bosbranden, zware aardbevingen, twintig meter hoge golven op weg naar de Zuidpool en onlangs een – niet geslaagde – overval in een natuurpark in Kenia. Er werd zelfs gericht op hem geschoten.
Door Lucien Wopereis
Van Berge Henegouwen vertelt rustig over het recente incident in Kenia. Samen met zijn gids was hij vlak voor zonsondergang op weg naar de uitgang van het natuurpark Shaba Hills, toen er voor de auto opeens mannen met jachtgeweren opdoken. De gids vertrouwde het zaakje niet, en remde op ruime afstand van de mannen. Die begonnen te schieten op de auto, waarna de gids hard achteruit reed, ondertussen bukkend voor de kogels. Ook Van Berge Henegouwen lag snel plat op de bodem van de wagen.
Er werden behoorlijk wat schoten gelost, en de auto werd geraakt. Maar gelukkig voor Van Berge Henegouwen en zijn gids staakten de mannen de poging, en kozen ze het hazenpad. Latere pogingen door parkwachters om de mannen te vinden leverden niets op. Waarschijnlijk waren het stropers die een buitenkansje dachten te zien.
Van Berge Henegouwen voelde tijdens het incident geen angst. “Je bent op dat moment bezig om jezelf te redden, emoties schakel je uit. Die komen later. Je hebt immers de kogels langs horen zoeven. Dan dringt het besef door dat je veel geluk hebt gehad.” Kwaad op de overvallers is hij niet, dat zijn waarschijnlijk ook maar arme sloebers. De volgende dag ging hij gewoon weer op safari, zij het in een ander natuurpark.
Met de paplepel ingegoten
Van Berge Henegouwen reist al zijn hele leven. Op zijn negende vloog hij in zijn eentje naar de Verenigde Staten voor familiebezoek, op zijn twaalfde reisde hij alleen met de trein naar Italië en op zijn zeventiende liftte hij door heel Europa. En met zijn moeder reisde hij tijdens zijn jeugdjaren elk jaar in een Volkswagenbusje door heel Europa. “Wat dat betreft ben ik een typisch jaren zeventig product. Mijn moeder was kunstenares, en zij reisde alle festivals af. Van Kopenhagen tot Cadiz. Ik miste in die tijd geregeld schooldagen, maar dat ging toen gewoon zo.”
Later in zijn leven kwamen de reizen naar verre bestemmingen: Azië, Afrika, Australië, Antarctica en Zuid-Amerika. Veel van die reizen stonden in het teken van de natuurfotografie, een andere passie van Van Berge Henegouwen. Ook daarvan weet hij de oorsprong te duiden. “Vanaf mijn zevende fietste ik elke dag zeven kilometer naar mijn school. Op een dag zag ik baltsende kemphanen. Ik ben die dag om elf uur op school gearriveerd. Mijn fascinatie voor de natuur is toen pas echt begonnen.” Een andere trigger: de Esso plakboekjes met wilde dieren die hij kreeg van zijn opa.
Afrika bezocht hij overigens niet alleen voor zijn plezier. Hij verbleef onder meer enkele weken in Noord Uganda om slachtoffers van het Verzetsleger van de Heer van rebellenleider Joseph Kony bij te staan. “Het Internationaal Strafhof was daar mee bezig, maar de slachtoffers werden niet gehoord. Op uitnodiging van een dame die in Uganda werkt aan de rehabilitatie van kindsoldaten ben ik er naartoe gegaan. Ik heb er voornamelijk workshops gegeven. Nee, ik kreeg daar niet voor betaald en ik heb ook nergens mijn hand opgehouden. Je hoeft niet overal geld voor te krijgen.”
Bizar en onrealistisch
Wie veel reist, maakt veel mee; het werd al gememoreerd in de inleiding. Van Berge Henegouwen heeft een stevige track record. Hij was in Peru toen daar een aardbeving plaatsvond van 8.0 op de schaal van Richter, en daarna veertien naschokken van rond de 6.0. “De schok van 8.0 duurde 180 seconden, en in die tijd stonden alle gasten uit mijn hotel met vijf verdiepingen buiten op straat. Er werd niet geschreeuwd, niet geduwd, iedereen was bijzonder gefocust en gedisciplineerd. Het was een bizarre en onrealistische ervaring.”
Een andere belevenis in Uganda, eind jaren negentig: op gegeven moment was er in een dorpje een file. Wat bleek: er waren twee mannen opgepakt op verdenking van diefstal, en de opgewonden menigte eiste dat de politie de mannen over zou leveren, om ze ter plekke te kunnen lynchen. De politie had echter het leger gewaarschuwd, en die arriveerde met een vrachtwagen in het dorp. Hangend over de motorkap van de auto waar Van Berge Henegouwen in zat, schoten de soldaten in de lucht om de menigte te verdrijven.
In 2008 ontmoette hij de minister van Toerisme in het totaal lege natuurpark Masai Mara in Kenia. Na verkiezingsgeweld lieten de buitenlandse toeristen het massaal afweten, en de minister van Toerisme wilde dat aanschouwelijk maken door middel van een tv-uitzending vanuit het park. Van Berge Henegouwen werd ook geïnterviewd door de Keniase televisie. Wat hij daar toch deed in weerwil van het negatieve reisadvies. “Maar het was fantastisch om dat hele park voor mezelf te hebben. Geen andere safariauto’s, leegte.”
Ook memorabel: op weg naar de Zuidpool, de twintig meter hoge golven in de Drake Passage, de ruwste zee ter wereld. Tenminste, op sommige dagen. Op de terugweg was de zee glad als een spiegel. In Autralië maakte hij een tyfoon mee, bosbranden en overstromingen.
Toch vindt Van Berge Henegouwen zichzelf geen thrillseeker, en hij is ook nadrukkelijk niet op zoek naar ellende: “Als je beesten in de natuur fotografeert, dan sluit je jezelf juist helemaal af van de buitenwereld. Dat is buitengewoon rustgevend. En daar is het me om te doen.”
Foto’s: Sjoerd van Berge Henegouwen, klik hier voor meer
We willen voor Advocatie Personal Branding graag advocaten spreken met bijzondere resiverhalen. Gaat u iets bijzonders doen, of heeft u onlangs een spannende reis meegemaakt? Wilt u uw ervaringen delen? Laat het ons weten.