Akkerbouw heeft last van hoog water door beken die weer meanderen, en dus overstromen. Hierdoor gaat een deel van de oogst verloren. Tilburgse advocaat Theo Linssen maakte in het Eindhovens Dagblad (ED) zijn oplossing bekend: grootschalige ruilverkaveling in beekdalen.
Foto: Een willekeurige beek in Nederland. (Shutterstock)
Volgens de website van zijn kantoor – Linssen Advocaten -heeft Linssen ‘grote affiniteit met de agrarische sector’. Hij is specialist op het gebied van het agrarisch recht en behartigt al 25 jaar belangen van agrariërs. In het ED schrijft journalist Lucas van Houtert dat Linssen de afgelopen jaren ‘keer op keer zag hoe boeren bleven zitten met schade na overstromingen’.
Herhaling scenario
De advocaat vreest dat dit scenario zich gaat herhalen nu akkers opnieuw te nat zijn om te oogsten door de extreme neerslag. Akkerbouwers achten herinrichting hiervoor verantwoordelijk: waterschappen geven beken ‘steeds vaker weer een natuurlijke loop’, waardoor deze water langer vasthouden. Ook ten tijde van heftige regenval.
Aangespannen procedures om de schade te verhalen op waterschappen, boden veelal geen soelaas meldt de Brabantse krant. Slechts mondjesmaat zijn boeren gecompenseerd als overduidelijk de herinrichting de schuldige is – hetgeen moeilijk te bewijzen is volgens het ED.
In het artikel wijst Linssen erop dat er vroeger, in verband met overstromingsgevaar, nauwelijks akkers rond beken lagen. De lagergelegen beekdalen werden vooral gebruikt als weidegrond: het vee kan dan bij extreme neerslag worden binnengehaald, en beken kunnen dan zonder risico voor het werk van agrariërs overstromen.
Grootschalige operatie
Na grootschalige ruilverkaveling door de overheid in de vorige eeuw veranderde dit: boeren gingen beekdalen bewerken voor akkerbouw nadat beken werden rechtgetrokken en ontwatering was verbeterd. Omdat beken nu weer vaak buiten hun oevers treden, vindt Linssen dat dit proces moet worden omgekeerd: beekgebieden moeten weer weidegrond worden.
Dit gebeurt al mondjesmaat, maar de advocaat ‘pleit voor een grootschalige operatie’. Hiervoor moet drie tot vierduizend hectare akkerbouwgrond rond beken een nieuwe bestemming krijgen. Een duur project; alleen al de compensatie voor akkerbouwers zou volgens de publicatie circa 160 miljoen euro kosten.
In een follow-up artikel krijgt Linssen nochtans bijval voor zijn idee. Praktijkhoogleraar Joks Janssen houdt zich al jaren bezig met landbouw en landsinrichting en schaart zich ‘volmondig achter het pleidooi’. “De weg vooruit is de weg terug”, aldus Janssen. Ook de waterschappen zijn positief volgens het stuk, waarin ook tegengeluiden zijn opgetekend.
