Marjolein Dieperink, partner en advocaat bij AKD, is per 1 januari benoemd tot bijzonder hoogleraar op de leerstoel ‘Klimaatverandering en Energietransitie’ aan de rechtenfaculteit van de Vrije Universiteit Amsterdam. Dit meldt AKD in een persbericht.
De leerstoel is ingesteld door AKD; hiermee willen zowel het advocatenkantoor als de VU ‘de maatschappelijke urgentie van de klimaatverandering en de energietransitie benadrukken’, aldus het persbericht. Ook willen zij door onderwijs en onderzoek een bijdrage leveren aan het CO2-neutraal maken van de samenleving. De leerstoel zal worden gevestigd aan het Centre for Public Contract Law & Governance van de VU.
Marjolein Dieperink studeerde rechten aan de Universiteit Utrecht en is sinds 2001 advocaat. Bij AKD richt ze zich vooral op de energiesector en -projecten. In de periode 2006–2010 deed Dieperink onderzoek naar verhandelbare ontwikkelingsrechten, waarop zij in 2010 cum laude promoveerde aan de VU. Voor haar dissertatie deed zij onderzoek naar de werking van verhandelbare ontwikkelingsrechten in de Verenigde Staten.
De leerstoel die zij gaat bekleden, richt zich op het juridisch kader voor projecten die nodig zijn voor een CO2-neutrale maatschappij. Zulke projecten vragen om private investeringen binnen publieke kaders. De rode draad in het onderzoek en onderwijs binnen de leerstoel is daarom het te borgen evenwicht tussen publieke belangen enerzijds – zoals duurzaamheid en leveringszekerheid – en private belangen als investeringszekerheid en redelijke doorlooptijden anderzijds. Dit evenwicht moet leiden tot rechtszekere, efficiënte en toekomstbestendige wet- en regelgeving.
De leerstoel van Dieperink omvat meerdere onderzoekslijnen. Eén daarvan betreft het identificeren van de overkoepelende thema’s en uitgangspunten van klimaat- en energiewetgeving, bijvoorbeeld als het gaat over publiek-private samenwerking, een gelijk speelveld voor marktpartijen en financiële participatie. Een tweede onderzoekslijn ziet op het stroomlijnen en versnellen van de overheidsbesluitvorming over klimaat- en energieprojecten. Dit zou bijvoorbeeld kunnen door de verdelingsprocedures voor schaarse vergunningen, subsidies en netcapaciteit beter op elkaar af te stemmen.
