KienhuisHoving is een van de grootste regionale kantoren in Oost-Nederland. Per 1 januari 2008 worden er officieel drie nieuwe partners benoemd. Wat houdt het partnertraject in bij KienhuisHoving en wat is de ervaring tot nu toe van de drie partners in spé? Een interview met Antoine Broesterhuizen, Adriaan de Buck en Arjen Westerdijk.
Interview Antoine Broesterhuizen
Antoine Broesterhuizen werkte van 1998 tot 2004 bij Pels Rijcken & Drooglever Fortuijn advocaten en notarissen in Den Haag. Daarna heeft hij bij Nysingh advocaten-notarissen in Apeldoorn gewerkt. Sinds 1 februari 2007 is hij werkzaam bij KienhuisHoving advocaten en notarissen in Enschede. Hij woont in Apeldoorn en heeft drie kinderen.
Waarom bij KienhuisHoving partner worden?
“Toen ik bij KienhuisHoving kwam, was het al de bedoeling dat ik op enig moment partner zou worden. Dat ik zo snel partner word is natuurlijk fantastisch. Ik ben aan de slag gegaan in de praktijkgroep Bouw en Aanbestedingsrecht. Voor mij is deze praktijkgroep bij uitstek de omgeving waarin ik als partner wil gaan functioneren. In deze groep zijn het bouw- en aanbestedingsrecht – de rechtsgebieden waarin ik al sinds 1998 actief ben – verenigd. Daarnaast heeft het
bouw- en aanbestedingsrecht bij KienhuisHoving de potentie in de nabije toekomst fors te groeien. Het Aanbestedingsrecht groeit maar door; in het Bouwrecht is KienhuisHoving al sinds jaar en dag sterk vertegenwoordigd. KienhuisHoving heeft al een tijd de ambitie om ook landelijk verder te groeien. Die ambitie wordt ook waar gemaakt. Wij willen dit in de toekomst gaan continueren. Ik heb daar alle vertrouwen in.”
Welke factoren (groei kantoor, marktpositie, etc.) waren belangrijk bij het besluiten om bij KienhuisHoving partner te worden?
“Ik vind het belangrijk dat de juiste mensen aanwezig zijn, het kantoor professioneel is georganiseerd en dat het kantoor een strategische visie heeft. KienhuisHoving heeft dat en daarnaast is het een bijzonder ambitieus kantoor en – belangrijker – zijn zij ook bereid om in ambities te investeren. Niet alleen mooie woorden maar ook concrete daden, zullen we maar zeggen.”
Welke factoren hebben uiteindelijk meegespeeld om partner te worden bij KienhuisHoving?
“Waar het feitelijk om draait is, dat alle neuzen één kant op staan. KienhuisHoving is een jonge ambitieuze club, die wil investeren. Mij stimuleert het, om te werken in deze club en de schouders eronder te zetten. Ook als organisatie is KienhuisHoving goed ingericht. Marketing & Communicatie
doet er alles aan om KienhuisHoving op de markt te zetten en te houden. KienhuisHoving geeft daar de middelen voor en de prioriteit aan. Dat zegt ook iets over het kantoor.”
Waren er ook factoren (privé situatie) waar je over twijfelde om partner te worden?
“Nee, van tevoren laat je wel zien dat je het kunt. Soms is het thuis lastig, want ook vanuit het thuisfront wordt namelijk een beroep op je gedaan en wordt je aandacht gevraagd. Als het nodig is, werk je ook thuis. Maar is het werk leuk, dan is dat niet erg.”
Wat motiveerde jou om partner te worden?
“Ik wil graag in de advocatuur blijven. Dat betekent voor mij dat ik partner wil worden. Je wilt toch op een gegeven moment invloed hebben op de koers van het kantoor. Nadelig is wellicht dat de work-life balance anders komt te liggen als je partner wordt. Maar dat heb ik er graag voor over. Vergeet bovendien ook niet dat ook van een senior advocaat-medewerker veel wordt gevraagd. Ook dat is zeker geen ‘van negen tot vijf’ baan.”
Ben je bang om fouten te maken, waardoor je geen partner meer mag worden?
“Nee, niet echt. Fouten maken is natuurlijk uit den boze. Maar als je daar te bang voor bent dan kan je niet goed functioneren. Je moet toch enige mate van vertrouwen in jezelf hebben.”
Ambities?
“Binnen KienhuisHoving de praktijkgroep Bouw en Aanbestedingsrecht verder professionaliseren en de reeds aanwezige groei verder door zetten. Inhoudelijk wil ik het werk interessant blijven vinden, mooie zaken doen en ook de zaken goed doen. De groei van de praktijkgroep is daarbij van wezenlijk belang, omdat daardoor nog mooiere zaken binnen kunnen komen.”
Toekomst perspectieven voor de advocatuur
“De trend zal zijn, dat de advocatuur commerciëler wordt. Het idee binnen de advocatuur, dat het op zou houden bij het partner worden, gaat al lang niet meer op. Een partner verdient meer, maar moet ook meer laten zien. Van partners wordt eveneens verwacht, dat zij kunnen ondernemen, managen en dat zij acquisitie bedrijven. Dat is een mooie, maar zware rol. Wat daarbij ook zeker stimulerend werkt, is dat kantoren buiten de Randstad naar mijn overtuiging een sterke groei
gaan doormaken dan de westerse kantoren. De cliënten gaan ontdekken dat zij voor een zaak of advies net zo goed naar – bijvoorbeeld – het oosten en/of zuiden kunnen gaan. Het gat wordt tussen de Randstad en de rest van Nederland gewoon snel kleiner. Er gloort hier een mooie toekomst.”
Interview Adriaan de Buck
Adriaan de Buck (42 jaar) is sinds 2005 werkzaam bij KienhuisHoving en heeft drie kinderen. Voorheen heeft hij bij Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn gewerkt in Den Haag en werd hij via hen in 1997 naar Curaçao gedetacheerd. Daar heeft hij 2 jaar voor Halley Blauw & Navarro gewerkt. Na een korte periode in Nederland is hij later van 2001 tot 2005 weer teruggegaan naar Curaçao om voor Wouters advocaten (naderhand Ernst & Young Law Offices) te werken.
“Het leven op Curaçao was leven met ruimte en zonder files. Een ander wereld ten opzichte van de Randstad. Toen ik in 2005 weer in Nederland terugkwam, ben ik bij KienhuisHoving komen werken als advocaat-medewerker ondernemingsrecht. Tijdens mijn sollicitatie is de uiteindelijke insteek om partner te worden besproken. Er is een traject van twee jaar afgesproken waarin ik mijn partneraspiraties kon waarmaken.”
Waarom partner worden KienhuisHoving?
“Ik wilde met name bij een groot kantoor werken met een serieuze praktijk ondernemingsrecht. Qua praktijk was voor mij KienhuisHoving ideaal. Daarnaast was er voor mij toekomstperspectief aanwezig en is er van meet af aan een duidelijk traject afgesproken. Er moest een bepaalde omzet gedraaid worden, daarnaast zijn juridische vaardigheden natuurlijk een vereiste en was acquisitie een belangrijk punt. Tussentijds zijn er nog andere doelstellingen vastgelegd en zijn er uiteraard functioneringsgesprekken geweest.
Welke factoren (groei kantoor, marktpositie, etc.) hebben een rol gespeeld in het besluit om partner te worden bij KienhuisHoving?
“De ruimte en work-life balance waren belangrijke factoren voor ons gezin om deze kant op te gaan. De advertentie van KienhuisHoving voor een ervaren ondernemingsrechtadvocaat paste dan ook precies in mijn straatje. Het had misschien ook een ander kantoor in het oosten of zuiden van het land kunnen worden. Maar wat ik erg belangrijk vond, was dat KienhuisHoving een zeer solide kantoor is met een serieuze gespecialiseerde ondernemingsrechtpraktijk.
Op Curaçao heb ik in een behoorlijk internationale praktijk gewerkt met veel M & A transacties en interactie met Zuid-Amerika, de Verenigde Staten en Europa. Hier bij KienhuisHoving blijkt de praktijk echter ook behoorlijk internationaal te zijn. De middelgrote en grote Twentse ondernemingen, waarvoor wij veelal werken, doen natuurlijk veel zaken en ook acquisities in het buitenland. Daarnaast bestaat er hier logischerwijs een sterke focus op Duitsland en heeft KienhuisHoving een bloeiende Duitse praktijk. KienhuisHoving is dus bepaald geen provinciaals kantoor. De transactiepraktijk hier kan qua intensiteit en niveau minimaal wedijveren met wat ik gewend was op mijn vorige kantoren.
De berichten die ik had gekregen over de sfeer bij KienhuisHoving waren positief. En terecht, want het is een erg leuk kantoor waar van alles wordt georganiseerd en de sociale factor erg belangrijk is. Het aardige was dat mijn voormalige patroon bij Pels Rijcken mij sterk heeft aanbevolen om bij KienhuisHoving te gaan werken.
Er zijn hier grote commerciële uitdagingen, kijkend naar de potentie in het oosten van Nederland en Duitsland. Het zijn denk ik ook nog wat minder gebaande paden en daarom valt daar, zeker voor een gespecialiseerd en ambitieus kantoor als het onze, nog een hele hoop te winnen. Overigens draai ikzelf nog steeds voor zeker eenderde van mijn zaken een Engelstalige praktijk, dat had ik zeker niet verwacht toen ik hier begon.
Waren er ook factoren (financieel risico, privé situatie, etc.) waarover je twijfelde om partner te worden?
“Ik werk hard. Mijn praktijk brengt dat nu eenmaal met zich mee. Het is, ook hier, onontkoombaar om regelmatig ’s avonds en in het weekend te werken, het hoort er gewoon bij. De slogan bij KienhuisHoving is: ‘Qua werk verandert er weinig’ en dat is in mijn geval ook zo. Overigens is het hier niet zo dat van stagiaires a priori wordt verwacht dat ze overwerken en het is dus geen voorwaarde om hier carrière te maken.”
Wat motiveerde je om partner te worden?
“Ik heb een gezonde ambitie om het maximale uit mijzelf te halen. In de maatschap wordt je nu eenmaal mede verantwoordelijk en daar doe je het toch voor. Verder draag ik nu al eindverantwoordelijkheid in zaken en dan ligt het op een gegeven ook voor de hand om partner te worden.”
Twijfels gehad om partner te worden?
“Zo’n 15 jaar geleden twijfelde ik nog wel eens of ik wel partner wilde worden. Vanaf pakweg je dertigste moet je in principe voor de rest van je werkende bestaan committeren, dat is toch een hele stap. Ik heb ooit wel eens overwogen om bedrijfsjurist te worden, om wat meer ‘met je laarzen in de modder te staan’. Ik zelf heb ook wel via detacheringen als bedrijfsjurist de nodige ervaringen opgedaan. Uiteindelijk heb ik daardoor echter gemerkt dat ik toch een echte advocaat ben. Ik vind het leuk om de kar te trekken en juridisch ook zelf echt de diepte in te gaan als de situatie daarom vraagt. Als je als advocaat eenmaal bent ingeschakeld ben je de ‘dominus litis’ en zet je samen met de cliënt de lijnen uit. Als advocaat ben je de voortrekker in het juridische proces, terwijl je als
bedrijfsjurist toch meer het sluitstuk bent van de business.”
Bang om fouten te maken waardoor je geen partner kan worden?
“Ik heb geen angst om fouten te maken. Als jurist weet je dat als je fouten maakt, het dodelijk kan zijn. Maar om daar continue mee bezig te zijn? Je moet wel een gezonde dosis scepsis hebben ten aanzien van je eigen werk, openstaan voor kritiek en daar je voordeel mee doen. Verder moet je gewoon uitgaan van je eigen kracht en niet te moeilijk doen, een fout maken is ook niet het eind van de wereld al denk je daar als stagiaire wel anders over. Partner worden is toch een stukje erkenning krijgen. In de advocatuur is het partnership nu eenmaal het bovenste treetje van de ladder en cliënten zien dat ook.”
Merk je veranderingen in je werkomgeving van je collega’s nu je partner wordt?
“Nee, zolang je zelf normaal blijft doen, doen anderen dat denk ik ook.”
Ambtities
“Mijn ambitie is om de transactiepraktijk van het kantoor verder uit te bouwen en mijzelf te profileren als een goede ondernemingsrechtadvocaat.”
Toekomst perspectieven van de advocatuur
“Als advocatenkantoor moet je je blijven specialiseren wil je hoogwaardig (transactie)werk blijven doen. De toekomst van KienhuisHoving zie ik met groot vertrouwen tegemoet, dit kantoor heeft een duidelijke op kwaliteit en specialisatie gebaseerde visie voor de markt in (oost-)Nederland en
Duitsland. KienhuisHoving is een toonaangevend kantoor en dat zal als het aan mij ligt zo blijven.”
Interview Arjen Westerdijk
Arjen Westerdijk begon zijn carrière in de advocatuur bij KienhuisHoving. Na zijn afstuderen in Leiden (civiel recht en bedrijfsrecht), het promoveren in het ondernemingsrecht in Duitsland en het vertalen van het Nederlands Burgerlijk Wetboek (Nieper – Westerdijk) naar het Duits is hij in 1998 bij KienhuisHoving terecht gekomen.
De carrièrestap binnen KienhuisHoving van advocaat-stagiair naar vennoot/partner
“Ik wilde graag in Duitsland blijven wonen en in Nederland werken: ik heb immers een Nederlandse meestertitel. Eind 1997 informeerde ik me over een ondernemingsrechtelijke praktijk in de grensstreek. Bij KienhuisHoving, één van de drie grotere kantoren in de regio, heb ik een snuffelstage van 3 maanden gelopen. Ik kreeg een goede indruk en een goed gevoel bij KienhuisHoving, waarna ik drie jaar advocaat-stagiair ben geweest. Inmiddels ben ik als senior advocaatmedewerker verbonden aan de praktijkgroep ondernemingsrecht. In december 2005 ben ik voor het partnerschap bij KienhuisHoving gevraagd. Er volgde een gesprek met het bestuur waarbij een partnertraject aangeboden werd voor de duur van twee jaar. En per 1 januari 2008 word ik vennoot/partner.
Mijn achtergrond verschilt nogal met die van de andere twee toekomstige partners. Ik ben bij KienhuisHoving begonnen als advocaat-stagiair en heb in Duitsland gestudeerd en gewerkt. Mede daardoor is in de afgelopen jaren onder mijn supervisie de Duitse praktijk verder uitgebouwd. Er zijn meer Duitse cliënten bijgekomen. Bijvoorbeeld: Duitse bedrijven die in Nederland samen
willen werken met Nederlandse bedrijven. En overnames in Nederland van Duitse bedrijven of andersom.”
De achtergrond heeft een rol gespeeld bij de partnerbenoeming
“KienhuisHoving richt zich steeds meer op de Duitse markt. De afspraak voor mijn partnertraject was, om de eerste stap richting Duitse praktijk te zetten en deze vervolgens in twee jaar op te bouwen. Het is een Duitstalige praktijk die wij voeren, maar omvat niet het Duitse recht. De Duitse praktijk is een belangrijke factor geweest bij het partner worden.
Vroeger had ik het partner worden wel in mijn hoofd, maar was toen nog volop bezig met mijn eigen ontwikkeling, groei en studie. Het partner worden komt vanzelf wel, was mijn gedachte. Ik ben nu een aantal jaren bezig op dit gebied en merk dat de wisselwerking en interactie tussen twee culturen bijzonder boeiend en inspirerend is.”
Wat motiveerde jou om partner te worden?
“Gedurende acht jaar ben ik voorzitter geweest van de OR. Daardoor heb ik veel contact gehad met het bestuur. Het was een prettige samenwerking. Op een bepaald moment wilde ik ook aan de andere kant staan. Beleidsvoering en bedrijfsvoering op grote lijnen verder uitdragen, leken mij een grote uitdaging. Voor de Duitse markt betekent dit voor mij grote motivatie om een en ander nog meer body te kunnen geven, alsmede het meebesturen van het kantoor. Bovendien was ik toe aan de volgende stap. De laatste twee punten staan overigens niet los van elkaar.”
Welke factoren waren belangrijk voor jou om partner te worden bij KienhuisHoving?
“KienhuisHoving is een goed lopende organisatie, die nog voortdurend groeit en uitbreidt. De specialisaties en de professionaliteit van KienhuisHoving spraken mij erg aan. Daarnaast is het optreden naar buiten toe eveneens erg belangrijk voor mij.”
Waren er ook factoren (privé situatie, marktpositie, etc.) waar je over twijfelde om partner te worden bij KienhuisHoving?
“KienhuisHoving is een gezonde en nog steeds groeiende organisatie. Dit lijdt geen enkele twijfel. Qua privé omstandigheden bestond er ook geen twijfel. Het is weliswaar hard werken, maar bij KienhuisHoving hangt geen sfeer van ‘Ga je nu al naar huis?’. Je wordt hier beoordeeld op je functioneren. Kortom: ik heb een goed gevoel over het partner worden; het is een uitdaging en een nieuwe stap.”
Ben je bang om fouten te maken waardoor je geen partner meer mag worden?
“Nee, maar er zitten in het partnertraject wel piquet paaltjes, targets, doelen die gehaald moeten worden. Bijvoorbeeld het vinden van juridische ondersteuning voor de Duitse praktijk. Met de komst van de juiste mensen is aan dit doel beantwoord.”
Merk je enige verandering in je werkomgeving omdat je nu partner wordt?
“Bij de vennoten is het op dit moment (begin september) bekend wie de nieuwe partners worden. Het is aan de partners in spé overgelaten of zij dit intern wilden communiceren. Ik heb er voor gekozen het niet bekend te maken, omdat ik niet onnodig ‘druk’ vanuit de buitenwereld wilde creëren (Gaat het goed? Lukt het? Enz.). Want wat als er ‘vertraging’ in het traject zou zijn? Dat vraagt om uitleg en kost vervolgens onnodige energie. Ik nam wel het gevoel van betrokkenheid en gelijkwaardigheid waar; dit is echter niet te definiëren naar het labeltje van toekomstig partner.”
Ben je zelf nog veranderd nu je weet dat je partner wordt?
“Naar collega’s toe ben ik, naar mijn mening, wel enigszins veranderd. Ik wil nu meer duidelijkheid hebben over wie wat doet. Als partner wordt je geacht je werkzaamheden naar functie uit te voeren. Ik probeer dit naar eer en geweten te doen.”
Ambities?
“Ik zou de omvang van de Duitse praktijk binnen KienhuisHoving verder willen uitbreiden en versterken. De professionalisering van de Duitse praktijk binnen KienhuisHoving willen optimaliseren. De naamsbekendheid van KienhuisHoving willen vergroten. En natuurlijk willen dat de organisatie blijft groeien. Een lange termijn ambitie voor mij persoonlijk is het maken van een update (staat nu nog in de kinderschoenen) van de vertaling van het Burgerlijk Wetboek.”
Toekomstperspectieven in de advocatuur
“De specialisatie van advocatenkantoren zal zich verder doorzetten. Dat vind je in de cursussen en opleidingen ook terug. Bij kantoren zoals KienhuisHoving en grotere kantoren kom je steeds meer specialisatie tegen. Niet alleen inhoudelijk wordt de specialisatie professioneler, maar ook in de bedrijfsvoering. Bij de marketingafdeling merk je dat al. In het bedrijfsleven is dit al langer gaande. Bij ons komt dit nu ook langzaam op gang. In de toekomst wordt managing van het kantoor geprofessionaliseerd. KienhuisHoving heeft een operationeel manager die de taken, welke vroeger door het bestuur gedaan werden, overneemt. Advocaten en notarissen, zijn niet per definitie ook manager. Zij zijn gespecialiseerd op juridisch gebied.
In de advocatuur wordt de cliënt veeleisender, de cliënt wil gespecialiseerd advies en eist dat ook. Door de specialisatie van kantoren groeit de advocatuur daarin mee. Ook de samenleving wordt juridischer. Men wordt zich er steeds meer van bewust de zaken juridisch goed te regelen om niet steeds meer claims te krijgen.”