Een notaris die ongeveer tien jaar heeft ‘stilgezeten’ is berispt door de Haagse kamer voor het notariaat. De notaris legde verzoeken naast zich neer en kwam afspraken niet na, waardoor een erfenis nog steeds niet is afgewikkeld.
Al in 2010 werd de notaris ingeschakeld om de erfenis af te wikkelen, zo blijkt uit een uitspraak van september die vorige week is gepubliceerd. De moeder van zijn cliënt was in datzelfde jaar overleden, en had haar nalatenschap verdeeld onder de cliënt en een stichting. Haar tweede kind, die in 2021 is overleden, was onterfd.
De erfenis bestaat uit een onverdeeld aandeel van het economisch eigendom in een woning, en een aantal bankrekeningen en effecten. Pas eind 2014 stelt de notaris met boedelvolmacht een conceptakte van verdeling op, waarin het genoemde aandeel wordt toebedeeld aan zijn cliënt. Wel moet deze daarvoor een bedrag voldoen aan de stichting.
Tien jaar stilzitten
Waar het opleveren van de akte zo’n vier jaar duurde, laat de afwikkeling van de erfenis al helemaal op zich wachten. De cliënt spreekt hierover meermaals ontevredenheid uit, en stuurt daarbovenop in de zomer van 2019 een brief aan de notaris om de boel nu echt eens een keer af te ronden. Een reactie blijft uit.
Drie jaar later stuurt de cliënt een advocaat op de notaris af. Pas na meerdere pogingen beantwoordt de notaris schriftelijk zijn vragen over de stand van zaken. De notaris geeft aan dat hij door ’tijdgebrek en privéomstandigheden’ de akte nog niet heeft gepasseerd. De situatie werd verder bemoeilijkt omdat de woning nog op naam stond van de man van de erflaatster.
Daarnaast moet de akte nog worden aangepast door het overlijden van de zus van zijn cliënt, die een beroep had gedaan op haar legitieme portie. De notaris geeft eveneens aan dat er tussen 2012 en 2014 wél betalingen zijn gedaan aan de stichting. In totaal meer dan twee ton. Dit bedrag roept vraagtekens op: in de conceptakte staat dat de stichting recht heeft op ongeveer 180.000 euro.
Berisping
Eind 2022 verzoekt de advocaat de notaris weer om zo snel mogelijk de akte te laten onderteken. Hoewel de notaris aangeeft het dossier op te pakken en spoedig een aangepaste akte te mailen blijft ook daarna wederom een reactie uit, ook na meerdere berichten van de advocaat. Uiteindelijk volgt begin 2023 een klacht tegen de notaris, en wordt de opdracht een maand later ingetrokken.
In het beklag wordt het ‘stuitend’ genoemd dat de notaris zegt dat hij vanwege gebrek aan tijd en privé-sores in tien jaar ‘geen enkel moment’ heeft gevonden om de akte te passeren, zelfs nadat meerdere keren aan de bel is getrokken. ‘Het was een eenvoudige nalatenschap, waarbij er tussen de erfgenamen geen onenigheid bestond.’ Zijn cliënt heeft hierdoor kosten gemaakt en schade geleden.
De notariële tuchtrechter onderstreept deze klacht: de notaris heeft de ‘vereiste zorgvuldigheid’ niet in acht genomen door het dossier niet af te ronden. Bovendien blijkt uit zijn spaarzame reacties en niet nagekomen toezeggingen een gebrekkige kantoororganisatie. Omdat aan de schuldbewuste notaris echter nog nooit een maatregel is opgelegd, vindt de tuchtrechter een berisping ‘passend en geboden’.
