Donderdagavond werden alweer voor de veertiende keer de Gouden Zandlopers voor advocatenkantoren en individuele advocaten, juristen en medewerkers uitgereikt, tijdens een feestelijke bijeenkomst in de Kromhouthal in Amsterdam. Met dit jaar voor het eerst een oeuvreprijs en een Gouden Zandloper voor de beste legal counsel van het jaar.
Door Lucien Wopereis
Dit jaar hebben talloos veel mensen meegewerkt om van de uitreiking van de Gouden Zandlopers een succes te maken. Sponsoren, de jury, medewerkers van Sdu, cateraars, zaaldecoratoren, bladenmakers, presentatoren, noem maar op. Onder hen veel mensen die u niet noodzakelijkerwijs zult zien morgenavond, maar die hun onmisbare steentje aan de avond hebben bijgedragen.
Op deze plaats ook een woord van dank aan een andere groep ‘deelnemers’: de kantoren en collega’s die hun kantoren, collega’s of oud-collega’s door het indienen van nominaties voor het voetlicht hebben gebracht. Ze waren bereid om de jury – en daarmee deels ook aan onze lezers – een kijkje in de keuken te gunnen.
Nominaties moeten worden beargumenteerd en onderbouwd, en dat vergt inzet en lef. Immers: je hebt kans dat je niet wint, en je laat jezelf ook zien in het volle licht van de publiciteit. Voor de advocatuur is dat laatste geen vanzelfsprekendheid.
In het verlengde daarvan wordt door sommigen wel eens meesmuilend gereageerd op de prijzen. Het zou niet passen bij het vak van advocaat, waar velen buiten het licht van de publiciteit ontzettend belangrijk, maar misschien wat minder ‘fotogeniek’ werk verrichten.
Daar willen we met de prijzen natuurlijk helemaal niets aan afdoen. Waardering uitspreken voor het werk van kantoren, organisaties of individuen behelst geen oordeel over het werk van anderen.
And on the bright side: inzendingen kunnen ook inspireren, en zelfs ontroeren. Ik mag nu nog eens wijzen op een persoonlijke favoriet, het onderstaande prachtige, winnende reclamespotje van Wijn & Stael van enkele jaren geleden.