Je kent ze wel: nooit een positief woord over voor een ander. Een overdaad aan zelfvertrouwen, weinig zelfreflectie en steeds het eigen gelijk verdedigen. Fouten worden alleen door anderen gemaakt. En die moeten worden aangewezen, liefst publiekelijk vernederd. Er wordt gelikt naar boven en getrapt naar beneden. Collega’s zijn concurrenten, en de humor is immer cynisch. Succes van het team eisen ze als eigen prestatie op. Het zijn de toxic workers.
Door Juriaan Mensch
Eruit met die lui. Want ze verpesten niet alleen de sfeer, maar kosten ook nog eens klauwen met geld, blijkt uit interessant nieuw onderzoek van de Harvard Business School. Onderzoekers rekenden uit dat de schade die een kantoor-klootzak aanricht, enorm is. Het verwijderen van zo’n figuur bespaart een organisatie zelfs twee keer zoveel als het aannemen van een superster oplevert.
Het blijkt ook dat werknemers meer dan twee keer zo snel vertrekken als er een klootzak in hun team zit. Voortijdig verlies van de goede mensen kost ontzettend veel poen, en het gebeurt al als de klootzak/normalo ratio 1 op 20 is. Verder blijken negatieve effecten van hufterig gedrag ook nog eens besmettelijk. Directe collega’s van toxic workers hebben een 46% hogere kans om ontslagen te worden wegens gelijksoortige misdragingen.
De onderzoeker wijst er verder op dat de kantoor-K vaak getolereerd wordt omdat hun productiviteit doorgaans hoger ligt en ze meestal goed zijn – of lijken – in wat ze doen. Leidinggevenden kijken weg, of zien het probleem niet. Maar de goede score van zo’n high-performer aso blijkt dus heel wat minder te zijn als je de kosten van hun gedrag meeneemt. Met deze cijfers in de hand kunnen de etters zich hopelijk wat minder makkelijk verschuilen achter hun positieve resultaten.
De hiring-strategie van advocatenkantoren richt zich vrijwel uitsluitend op vinden van ‘toptalent’. Tenzij je de afdeling recruitment van de Islamitische Staat bent, dan moet je met deze kennis in het achterhoofd misschien de focus wat meer leggen op het pro-sociale karakter van de kandidaat. Naast het aannemen van toptalent heeft het uitwieden van de etterbakken dus ook een meetbaar positieve invloed op financiële prestaties van je kantoor.
Gelukkig werken advocatenkantoren net als veel bedrijven aan een gezonde en veilige cultuur door no-asshole rules te implementeren. Jammer genoeg hoor ik nog genoeg verhalen van vooral jonge advocaten die vertrekken omdat de cultuur op kantoor niet bepaald een warm bad is.
Onlangs hoorde ik van een middelgroot internationaal kantoor waar men ‘zo onaardig tegen elkaar was’. Een blik op de webpagina van het kantoor waar de cultuur beschreven werd, laat een voor de advocatuur typisch gebrek aan zelfreflectie zien: no-nonsense, aan opsmuk deed men niet, alle energie was op de het werk gericht, enzovoorts. Wat beschreven werd was niet de cultuur, maar de stijl van dienstverlening.
Dit is precies de reden waarom het soms fout gaat: men is zo sterk op de inhoud en de klant gefocust dat er vaak weinig aandacht meer is voor het eigen gedrag, de omgang met elkaar, het welzijn en hoe het werk voelt. Advocaten willen hun werk zo goed mogelijk doen, maar vergeten daarbij zichzelf. Die externe focus zorgt ervoor de dat de kantoor-K te lang onopgemerkt kan blijven, of zich tot probleemgeval kan ontwikkelen.
Gelukkig weet je nu wat je moet doen: weg ermee. Dat is pas echt good for business. En de sfeer natuurlijk.