Dankzij een fout in een legal opinion is Jacob Cornegoor jarenlang als Half Onthoofde Henk door het leven gegaan. Sinds een uitspraak van het Gerechtshof in Den Haag van eerder deze maand zit zijn hoofd weer vast. Felicitaties zijn misschien gek in zo’n geval, het is meer iets voor een onhandig keelschrapen, en iets als: ‘Nou, fijn voor u dat het er op zit…’
Door Trudeke Sillevis Smitt
Ik dacht ooit dat een Legal Opinion de Persoonlijke Visie was van een Gerenommeerd Advocaat op een Belangwekkend Juridisch Onderwerp, maar dat is niet zo. Een legal opinion is een soort Angelsaksische guillotine die een advocaat uit voornamelijk standaardelementen in elkaar zet, inclusief beveiliging. Om te bewijzen dat de bijl niet zomaar valt, mag hij er vervolgens zelf onder gaan liggen. Dat is nogal eng. Advocaten krijgen voor dit huzarenstukje dan ook vaak een hogere beloning dan voor gewoon juridisch advies.
Goed, niet iedereen zal de legal opinion een valbijl noemen. Bankiers spreken liever van een verzekeringspolis. Zij willen graag zekerheid dat ze het geld wat ze in een grote financieringstransactie steken ook terugkrijgen. Dus laten ze een advocaat – vaak één die ook al voor een van de betrokken partijen optreedt – ervoor tekenen dat de deal rechtsgeldig is, en dat de partij die belooft terug te betalen ook echt moet terugbetalen. Banken, beleggers en rating agencies betrekken dat bij hun beoordeling van de risicio’s. Alles waar de advocaat voor tekent, is gedekt. In Advocatenblad 2010 nummer 4 legde toenmalig NautaDutilh advocaat Willem Ruys het allemaal uit.
De bank wil dus zoveel mogelijk garanties, en de advocaat zoveel mogelijk mitsen en maren. Jacob Cornegoor zag in 2004 (!) een nogal voor de hand liggende over het hoofd. Hij was advocaat van de RDM Holding van Joep van den Nieuwenhuyzen, een bedrijf dat keihard geld nodig had. Dat geld wilde Commerzbank wel aan zijn cliënte lenen, als het Rotterdamse Havenbedrijf miljoenengaranties afgaf. Onder hoge (tijds)druk maakte Cornegoor een opinie voor de bank dat de directeur van het Havenbedrijf Willem Scholten bevoegd was voor die garanties te tekenen, maar hij zei er niet bij dat Scholten wel toestemming nodig had van de raad van commissarissen. Toen het misging stond het OM bij Cornegoor op de stoep, en het Havenbedrijf bij zijn kantoor. Het OM ging tot het gaatje en weer terug, maar ving dus nu definitief bot – opzet om te verdoezelen niet bewezen.
Ik ben blij dat mijn hier gegeven opinies nooit legal zijn. Die wirwar van belangen, en zo jezelf of je kantoor bij een deal betrekken, terwijl je de belangen van je cliënt met de nodige distantie moet kunnen behartigen…. Het zou me misschien wel afleiden, en ik zou me aldoor afvragen: is dit nou advocatenwerk? Terwijl ik net van Cornegoor heb geleerd dat zo’n opinie schrijven een klusje is waar je je hoofd juist bij moet zien te houden.