Cees Korvinus heeft het niet zo op de gedragsregels voor advocaten, las ik van de week. Tijdens een ‘innovatiedebat’ van de Orde afgelopen donderdag zat hij in het panel. Daar zei hij dat de beroepsgroep zich los dient te maken van de ‘bevoogdende gedragsregels’. De Orde moet er volgens hem op vertrouwen dat leden de kernwaarden naleven, aldus Advocatenblad.nl. En volgens Korvinus moest het verbod op ‘no cure no pay’ van tafel.
Door Trudeke Sillevis Smitt
Het is natuurlijk toeval, maar Korvinus werd onlangs berispt omdat de tuchtrechter vond dat hij dat verbod had overtreden. Hij ging niet in appel.
Over het no cure no pay verbod kun je misschien twisten, maar Korvinus had er bij mij niet veel beter opgestaan als dat verbod niet bestond. Toen Korvinus bouwfraude-klokkenluider en noodgedwongen caravanbewoner Ad Bos bevestigde dat hij hem 10 procent van de opbrengst van de zaak in rekening zou brengen, wist Korvinus wel, maar Bos nog niet dat justitie zich al bereid had verklaard een riante vergoeding te betalen. Voor een beetje onderhandelen ruim anderhalve ton declareren bij een man die met zijn rug tegen de muur stond, dat was handelen uit eigenbelang en excessief declareren, vond de tuchtrechter. Vertaald in kernwaarden zou ik zeggen: niet integer.
Korvinus heeft in zekere zin gelijk. Als de kernwaarden advocaten koud laten, kunnen alle gedragsregels van de wereld dat niet verhelpen. Maar ja. Ook de Tien Geboden hebben we in lagere regelgeving en beleidsregels vertaald, in de hoop dat dat ons helpt binnen de lijntjes te blijven als we het hogere (even) uit het oog zijn verloren.
Wie geschoren wordt, moet stil zitten, dat is bekend. Maar ook na het lichten van het mes kun je beter niet meteen opspringen en met die restklodders schuim op je gezicht het hoogste woord gaan voeren.
Eerst maar eens in de spiegel kijken, de boel fatsoeneren. Zou Ad Bos het te veel betaalde al terug hebben gekregen?