“En het Kuiken Piep en het Kuiken Piep.” Dat vervelende liedje zit nu al weken in mijn hoofd. En dan ook nog in een tiental talen. Als het dan net uit mijn hoofd is, wordt het weer gefacebookt door een van mijn ‘vrienden’ en begint het feest van voren af aan.
Door Ilona Tjon Poen Gie, Legal Hunters
Kuikentje Piep is een verschijnsel dat zich ook in de advocatuur voordoet. Vacatures zijn er voornamelijk voor piepjonge stagiaires/medewerkers met nul tot vijf jaar ervaring. Steeds meer medewerkers worden op jongere leeftijd tot partner benoemd.
In combinatie met het up or out-systeem dat door veel kantoren wordt gehanteerd, maakt dit dat er een grote groep ‘oudere’ advocaten is die buiten de boot valt. Ben je 37 en heb je geen zicht op partnerschap maar wel die ambitie, dan heb je een probleem. Vooral als je geen gelegenheid hebt gekregen of genomen om een eigen praktijk op te bouwen. Immers, iemand met vijf jaar ervaring zal met stevig aanpoten hetzelfde werk kunnen verzetten als degene die veel meer ervaring heeft, en dat scheelt aanzienlijk in de portemonnee. Wat zijn de alternatieven voor deze groep advocaten? Overstappen naar het bedrijfsleven, aansluiten bij initiatieven zoals Legaltree of Certa Legal of aan de slag als volledig zelfstandige?
De stap van een 74-jarige die wil gaan starten als advocaat verbaasde mij in dit kader nogal. Graag stel ik voorop dat ik veel respect heb voor deze mijnheer die nu nog een nieuwe carrière wil beginnen. Alle mensen die ik ken hebben juist de ambitie om tegen die leeftijd vooral niet meer te werken. Wij dromen ervan dan te wonen in een tweede huis in Spanje, met jacuzzi in de tuin, liters wijn en veel gezellige soortgenoten.
De heer in kwestie ken ik niet, maar ik begon een beetje te prakkiseren hoe een en ander zal uitpakken en zag nogal wat beren op de weg. De eerste drie jaar zal het prima gaan. Als advocaatstagiair heeft hij een patroon die hem zal begeleiden. Op 13 kilometer afstand om precies te zijn. Maar hoe gaat het daarna? Op 77-jarige leeftijd mag hij zich zelfstandig vestigen. Waar gaat hij zijn praktijk vandaan halen? Leeftijdgenoten bijstaan met bezwaarschriften tegen niet verkregen subsidie voor rollators? Blijft hij wel gezond? Mag hij nog wel autorijden? Er is natuurlijk niets mis met het openbaar vervoer of de fiets, maar misschien is de vraag terecht of ik in rechte zou willen worden bijgestaan door iemand die vanwege zijn leeftijd niet meer mag autorijden.
Onlangs besprak ik dit met mijn moeder, die furieus reageerde: “Misschien wordt die man wel honderd en is er tot die tijd niets met hem aan de hand. Wie zegt er eigenlijk dat er niet heel veel jongere knettergekke, schizofrene en andere geestelijke medische gevallen als advocaat werken?” Vooral dat laatste vond ik wel een sterk punt. Als je over compos mentis principieel bent, laat je deze mijnheer gewoon toe of stuur je een wellicht behoorlijk aantal andere advocaten ook weg.
Van deze tijd
Ik besloot mij wat meer te verdiepen in deze man en begon met googelen. Verrassend genoeg stuitte ik direct op een LinkedIn-profiel met 128 connecties, lid van vijf juridische groepen! Beetje vage profielomschrijving en een beetje kort door de bocht, maar toch, hij doet aan Social Media en is dus echt van deze tijd. Misschien hebben we hier zelfs wel te maken met een überhippe bejaarde. Dat hij zich al netwerkend door het leven borrelt en aan het eind van ieder feestje de leiding neemt bij het dansen van Gangnam Style. Sorry, ik draaf een beetje door.
Ik zag dat hij ingenieur is, en Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Ik las verder dat hij zich bezig wil gaan houden met civiel recht, liefst zaken met veel technische aspecten, niks rollators dus. Het beeld begon te vormen en te kleuren. Als deze respectabele heer, met veel ervaring als arbiter en rechter-plaatsvervanger, zó graag wil en gedreven genoeg is om daarover volop te procederen, dan gaat het met of zelfs zonder het door de deken beloofde extra toezicht misschien wel gewoon goed.
Maar wat als de advocaat op leeftijd – God verhoedde het – nou ineens wordt getroffen door een herseninfarct of een hartaanval? Of erger nog: dement wordt en het zelf niet door heeft… Ach, bedenk ik relativerend, een jonger iemand kan ook van alles overkomen. Kijk maar naar Kuikentje Piep, daar doet de tractor ook ineens broem broem.