Enkele weken geleden verscheen een treurig stemmend onderzoek. Er werd aan 11.000 advocaten een uitnodiging tot deelname verstuurd. Er kwam van 226 advocaten respons. De rest had het waarschijnlijk te druk of was te moe om te reageren. Wat blijkt: drie van de vier medewerkers vindt het toekomstperspectief op hun advocaten- of notariskantoor einfach ruk (Klik hier voor the soundtrack of their lives).
Door Juriaan Mensch
Wanneer gaan de alarmbellen eens echt een keer af in de hoofden van de advocaat-partners en de besturen? Al enkele jaren wordt er regelmatig over het generatieconflict binnen kantoren en de jongeren die vertrekken geschreven. ‘Niet loyaal’ of ‘opportunistisch en verwend,’ is vaak de reactie van de oudere garde als er weer eens talent vertrekt.
Het zou goed zijn als deze luie houding aan de top verandert en er diep nagedacht wordt over het antwoord op deze vragen: waarom ziet talent het niet meer zitten bij ons op kantoor? En wat kunnen we doen om ze te behouden en te ontwikkelen tot gelukkige professionals die wél willen blijven?
Nog te vaak wordt deze oefening in zelfreflectie vermeden. Is dat omdat het een te negatief zelfbeeld aan het licht brengt? Ik heb sterk het vermoeden. Want de medewerkers en junioren zien in hun partnerbaasjes vaak niet het voorbeeld dat doet volgen. Meestal nog wel op professioneel vlak, maar niet op het menselijke vlak. Waarom is het dat het medewerker- of partnerschap aantrekkingskracht verliest? Naast het feit dat de kans op partnerschap minder dan één op honderd is. De uren- en omzetdruk, en gebrek aan persoonlijke begeleiding en ontwikkeling lijkt me een goed startpunt.
Kostendrukkend effect
Want af en toe hoor je weer een managing partner in een interview voor de buitenwacht zeggen dat ze ‘goed naar hun cliënten luisteren’ als er gezeurd word over de uren van junioren op de rekening. ‘We doen er wat aan en gaan minder stagiaires aannemen,’ klinkt het dan. Alsof het zo snel mogelijk opleiden tot goede advocaten geen kostendrukkend effect heeft voor de klant, en winst oplevert voor kantoor. Leg dat de klant eens uit voordat er makkelijk geroepen wordt dat je gaat beknibbelen op investeren in jonge mensen.
Maatschappelijk valt er veel te zeggen voor het opleidingsmodel, omdat de samenleving baat heeft bij goede professionals. Toon lef als partner en leg dat aan je klagende klanten uit. Die schieten zichzelf ook in de voet, door alleen op korte termijn te denken.
Ik voorspel dat er over een jaar of vijf flink geklaagd gaat worden over de kwaliteit van de advocatuur. Daar zijn meerdere oorzaken voor aan te wijzen, maar de uitstroom van talent is er één van. De volgende fase – en die is naar mijn idee nabij – is dat ze helemaal niet meer komen opdagen voor een carrière als advocaat.
Het zou een goed begin zijn als er bovenin beter geluisterd werd naar de jonge mensen. Neem hun ideeën over hoe het beter kan, serieus, en doe er wat mee.