Lieve collega’s, we kunnen met elkaar lachen, hebben dezelfde interesses en komen elkaar tegen op Wildeburg, Lentekabinet en Pitch. Jullie zitten in het weekend samen in de kroeg en na werk vertrekken jullie naar het Vondelpark om te crossfitten of te bootcampen. Ik ga lang niet altijd mee.
Door Zo Zuidas
Op maandagochtend druppelen jullie rond half tien een voor een binnen. Na een rondje koffie, wat geheimzinnige glimlachen, barst het los met verhalen over het weekend. Rond half elf zijn jullie uitgesproken en beginnen met werk. Ik heb er dan al een ochtend op zitten. Met mijn koptelefoon op achter mijn scherm. Mijn toevoeging op het gesprek tot nu toe: een antwoord op de vraag ik wil drinken. Ik snap dat jullie mij saai vinden, misschien zelfs asociaal. Ik haal ook eigenlijk nooit koffie.
Als het om half een tijd is voor de lunch, eet ik soms mee, maar jullie willen graag ergens zitten. Bij Urban salad of SLA of Oliver’s. En dat is gezellig, soms te gezellig. En daarom is het voor jullie niet uitzonderlijk om pas weer terug te komen na een lunch van anderhalf uur.
Om vijf uur hebben jullie er een werkdag opzitten van vijf uur. Ik heb er dan acht uur op zitten. Om die drie uur in te halen blijven jullie zitten en klagen dat jullie zo druk zijn. Er wordt Wagamama gehaald, pizza besteld of sushi afgeleverd. En na een gezamenlijk diner, wordt er tot acht uur, soms negen uur ’s avonds gewerkt.
Als ik om half zes afscheid neem, word ik argwanend aangekeken: jullie houden niet zo van een 9 tot 5 mentaliteit. Ik wel. Ik vind het heerlijk. Ik vind het heel erg fijn om het kantoor te verlaten terwijl het nog licht is. Om de avond met mijn gezin of mijn vrienden door te brengen. Om werk achter me te laten.
Ik weet dat het scheiden van je professionele leven en je priveleven in de jaren ’80 al passé was. Maak van je werk je hobby en hoe kun je dat beter doen dan je collega’s te omarmen als je vrienden? Dan ga je immers met plezier naar je werk. Ik ga al met heel veel plezier naar het werk. Maar ik besteed ook graag genoeg uren buiten werk. En er is meer…
Als jullie mijn beste vrienden zouden worden, zouden werkconflicten persoonlijke conflicten worden en andersom. Ik zou niet weten of je onze baas ge-cc’d hebt in een stuk van mij wat nog niet af was: omdat je vindt dat ik slecht werk lever of omdat ik gister je verjaardagsfeestje vergeten was?
Liever houd ik het gescheiden. En ga ik op tijd naar huis, omdat er voor mij veel meer dingen in het leven zijn dan alleen mijn werk.
Beeld: /Shutterstock.com