Als je dronken leidinggevende in een kroeg aan je billen zit, dan is dat geen seksuele intimidatie, ook al hebben jij, en twee van je andere vrouwelijke collega’s, duidelijk gezegd dat jullie daar niet van gediend zijn en ging hij toch door. Terwijl je mannelijke collega’s toekeken.
Door Zo Zuidas
Als je leidinggevende vervolgens ongewenst aan je oor likt, dan is dat nog steeds geen seksuele intimidatie. In een kroeg kan je volgens de Rechtbank Amsterdam namelijk niet seksueel geïntimideerd worden. Het is er namelijk druk, en je kan je belager daar makkelijk van je afschudden. Door bijvoorbeeld naar de wc te gaan. Bovendien was je belager, die je maandag bij het koffieapparaat moet zien, dronken. En dronken mannen zijn niet intimiderend volgens de rechter.
Als je je afvraagt of er iets zal veranderen na de hele #MeToo revolutie, of agressie wil opwekken voor je boxfit klasje, dan moet je deze uitspraak van de Rechtbank Amsterdam lezen. Het is echt een ongelofelijke uitspraak, uitgesproken door een rechter die te veel Mad Men heeft gekeken en vindt dat een hand op je bil er nou eenmaal bijhoort.
Het betreft een een ontslag op staande voet, van een manager die zich op een borrel dronken aan drie vrouwelijke collega’s had vergrepen en een van zijn mannelijke collega’s op diezelfde borrel keihard in zijn gezicht sloeg. ABN Amro ontsloeg de man, volledig terecht, naar juridische maatstaven, op staande voet. De dringende reden was vrij duidelijk: hij heeft de vrouwen seksueel geïntimideerd en in strijd met een kantoorprotocol gehandeld.
Het was bovendien niet de eerste keer dat hij aan een vrouwelijke collega had gezeten. Hij had een jaar daarvoor al eens een uitzendkracht op een Diversiteitsborrel (ja echt) lastiggevallen. Zij heeft dat gemeld bij haar leidinggevenden, waarop de man een waarschuwing kreeg? Nee, hij werd gepromoot tot haar leidinggevende. Het compromis was dat zij nooit alleen met hem in een ruimte hoefde te zijn.
De vraag is: waarom heeft ABN Amro de man toen geen waarschuwing gegeven? Waarom is hij beloond met een promotie? Als dit een ding duidelijk maakt is dat je als vrouw niet hoeft te verwachten dat jouw werkgever dit soort gedrag bestraft. Ze hadden het met elkaar “uitgepraat”, aldus de Rechtbank.
Terug naar de beruchte avond. De man betastte in totaal drie van zijn vrouwelijke collega’s. Een van de vrouwen kwam net uit een echtscheiding. Ze had getwijfeld of ze naar de borrel moest gaan, maar was toch aangehaakt. De Rechtbank beschrijft de situatie als volgt. “Rond 22.00 kwam ze u tegen. Al snel ging u aan haar rug en billen zitten. Zij zei tegen u dat u dat niet moest doen en dat u gewoon moest doen. U bedankte haar dat zij dat tegen u zei. Desalniettemin zat u binnen de kortste keren weer aan haar billen. Ze zei: “Jaap, kappen nou!” (…) Dat weerhield u er niet van om een derde keer aan haar rug en billen te zitten. U zei daarbij tegen haar dat u haar mooi en sexy vond, aldus haar verklaring. De collega in kwestie is vervolgens weggelopen naar de WC.” Hoezo is dit geen seksuele intimidatie?
Op de Zuidas lopen werk en privé vaak door elkaar. Lange werkdagen worden kantoorborrels, worden borrels die zich verplaatsen naar een kroeg in de stad. Dat mixen van werk en sociaal is iets wat wordt gestimuleerd vanuit de kantoren en banken zelf. Collega’s behoren hun handen thuis te houden. Of dat nou op kantoor is, of in een foute kroeg. Vrouwen en mannen hebben het recht op een veilige werksfeer, en als je leidinggevende herhaaldelijk ongewenst aan je billen zit dan is dat seksuele intimidatie. Het is intimiderend en vernederend om temidden van je collega’s te worden aangerand door een man die straks ook bij je functioneringsgesprek zit. Dat hij dronken was is nog erger. Omdat dronken mensen geen remmingen kennen, wat ook blijkt uit het feit dat ‘Jaap’ (geanonimiseerd) door bleef gaan.
Deze zaak laat ook zien dat de werkgever korte metten moet maken met grensoverschrijdend gedrag van werknemers. Dat de werknemer geen waarschuwing kreeg voor de eerste casus Dwalende Handjes, gebruikte de rechter als een reden waarom zijn gedrag op de tweede borrelavond geen dringende reden voor ontslag opleverde. Hij had gewaarschuwd moeten worden dat zulk gedrag tot een ontslag op staande voet zou leiden. “ABN heeft [verzoeker] echter geen formele waarschuwing gegeven. [verzoeker] heeft ook niet begrepen dat zijn gedrag op de netwerkborrel door ABN zo zwaar is opgenomen als thans blijkt.”
Als de rechters in Nederland nog vastzitten in de jaren ’50, is het aan de werkgevers om hun werknemers te beschermen tegen dit soort viezerikken.