Arbitrageadvocaten Rogier Schellaars en Bas van Zelst vertrokken deze maand met hun hele team bij Van Doorne om een eigen kantoor te starten. Niet uit onvrede, benadrukken ze, maar uit ambitie. ‘Grote ondernemingen kiezen voor arbitragezaken niet voor een groot kantoor, maar voor specialisten.’

De eerste keer dat Advocatie Rogier Schellaars spreekt, staat hij bij de incheckbalie van een luchthaven in Zuidoost-Azië. Hij heeft zojuist vergaderd met een grote cliënt en vliegt nu direct weer terug naar Nederland. Een dag later schuift hij opmerkelijk fris en vrij van jetlag aan bij een interview. Hij is wel wat gewend. “Dat hoort bij de cultuur. Zo af en toe willen ze dat je daar gewoon bent. Dan ben je daar voor een bespreking van een halve dag en daarna ga je gewoon weer terug. We hebben een aantal van dit soort cliënten. Grote ‘exotische’ ondernemingen die dit soort service verwachten. Dat moet je dan gewoon doen. Maar dat is ook wel leuk hoor.”

“De midweek Manilla noemen wij dat’, vult Bas van Zelst op droge toon aan. Lang niet alle cliënten bevinden zich aan de andere kant van de wereld. Ook gerenommeerde Nederlandse bedrijven kiezen bij arbitragezaken steeds vaker voor een gespecialiseerd kantoor. Van Zelst: “Vroeger koos een multinational automatisch voor een Van Doorne of De Brauw, nu denken dat soort partijen: ‘Misschien moeten we deze expertise eens ergens anders onderbrengen. Dat maakt dat zo’n kantoor ook hier gewoon feasible is, om het maar even in goed Nederlands te zeggen.”

Geen vechtscheiding

Niet alleen Schellaars en Van Zelst scheidden zich af van Van Doorne, ze namen een compleet team mee van nog eens negen advocaten en vier ondersteuners, waaronder twee juristen, én vrijwel al hun cliënten. De breuk is niet het gevolg van een vechtscheiding, maar van een voortdurende dialoog, zegt Van Zelst. “We zijn niet naar de bestuurskamer gestapt met: we kappen ermee. Het was een doorlopend gesprek: past onze praktijk nog wel binnen het grotere geheel? Kunnen we onze ambities realiseren binnen die structuur?”

‘Als je als arbitrageadvocaat bij een groot kantoor zit, loop je automatisch tegen conflicterende belangen aan. Zeker als je zoals wij ook als arbiter werkt’

Het antwoord bleek uiteindelijk nee. “Niet omdat het botste, maar omdat onze arbitragepraktijk iets anders vraagt,” zegt Schellaars. “Als je als arbitrageadvocaat bij een groot kantoor zit, loop je automatisch tegen conflicterende belangen aan. Zeker als je zoals wij ook als arbiter werkt en dus de rechtersrol hebt. Als Van Doorne optreedt voor een partij die op enigerlei wijze gelieerd is aan een zaak waarin ik arbiter ben, mag ik die zaak niet doen. Dat knelt en dat snapt men bij Van Doorne ook heel goed.”

Schellaars en Van Zelst konden hun kantoor Enhance Arbitration dus met steun en hulp van Van Doorne openen. En de goede relaties werken twee kanten op. “Laatst werd ik door een cliënt om advies gevraagd over iets waar ik helemaal geen verstand van heb. Die heb ik doorverwezen naar een partner van Van Doorne.”

Opleiden van advocaten steeds moeilijker

Niet alleen de conflicterende belangen maakten dat Schellaars en Van Zelst hun blik buiten de burelen van Van Doorne wierpen. Ook andere ambities konden ze beter op eigen benen verwezenlijken. Bijvoorbeeld het opleiden van de advocaten in hun team. Schellaars: “Dat wordt steeds moeilijker bij de grote kantoren. Een van onze medewerkers zit nu in Londen voor een cursus over heel specifieke contracten die in de internationale bouwwereld worden gebruikt. Een ander gaat binnenkort naar Amerika voor een cross examination-cursus. Binnen een groot kantoor zijn dat rare uitgaven waar je scheve gezichten van krijgt. Wij maken daar nu onze eigen keuzes in.”

Hetzelfde geldt voor de aanschaf van een AI-systeem. Van Zelst: “Wij kijken naar middelen die specifiek voor deze praktijk interessant zijn. Die zijn heel kostbaar, maar wij hebben een praktijk die dat voor zichzelf kan dragen. Als je een groot kantoor hebt, wil je natuurlijk niet investeren in twintig verschillende AI-tools, voor elke praktijk één. Daar is geen beginnen aan. Maar we hebben die tool wel nodig, omdat onze concurrenten die ook hebben. Dat zijn grote buitenlandse spelers. En dan bedoel ik niet groot in de zin van giga-kantoren, maar kantoren die net als wij heel veel arbitragewerk doen.”

Groeiambities

Het streven is misschien niet om zelf uit te groeien tot een giga-kantoor, maar dat wil niet zeggen dat Schellaars en Van Zelst geen ambitieuze toekomstplannen hebben. Schellaars: “We hebben niet een onmiddellijke groeiambitie omdat we met deze praktijk met twee partners en negen advocaten eigenlijk al bij de top drie van de arbitragepraktijken horen. Maar als er hier iemand meldt met een praktijk die een goede synergie biedt, why not? Wij denken ook dat het beter is om er een derde partner bij te hebben, bijvoorbeeld een vrouwelijke partner. Als je kijkt naar de samenstelling van ons team is dat ook volkomen passend.”