Hoe kan het dan dat Ben Tiggelaar volle zalen trekt en daar de persoonlijke ontwikkeling predikt met het mantra ‘dromen, durven, doen’?
Door Christ’l Dullaert, Le Tableau
Niet zo creatief
Een advocaat moet over veel competenties beschikken en een beetje creativiteit of oplossingsgerichtheid kan ook geen kwaad. Toch zijn velen daar helemaal niet zo goed in. En daarmee wordt een issue als persoonlijke groei of persoonlijke ontwikkeling een struikelblok. Waarom zou je aan persoonlijke ontwikkeling doen als je toch maar gewoon je declarabele omzet moet maken?
Een ding is zeker; alles verandert
Het kantoor, de praktijk, de sectie en dus ook de individuele advocaat moeten zich permanent ontwikkelen, vooral omdat de omgeving zich permanent ontwikkelt. Ik kom in mijn dagelijkse praktijk goede advocaten tegen die dachten ‘het gaat mijn tijd wel duren’, maar die de veranderingen niet zijn voorgebleven. Dat gaat best lang goed, als de markt goed is. Maar de markt is inmiddels behoorlijk aan het veranderen. De cliënten zijn ‘inkoopbewuster’ geworden, zij eisen waar voor hun geld. Ook niet gek als je bedenkt dat tarieven tussen de € 200 en € 400 per uur standaard zijn geworden.
Ok, hoe doe je dat?
Net als topsport; je moet doorlopend oefenen. Oude gewoontes zijn immers hardnekkig. Tiggelaar is onder andere zo succesvol, omdat hij haarfijn kan aangeven waarom vele goede voornemens (ik ga tien kilo afvallen) al binnen de kortste keren mislukken. Ontwikkelen doe je door nieuwe, haalbare doelen te stellen en daar voor een periode van vier tot zes maanden aan te werken, eventueel met behulp van een ‘buddy’ of een coach. Na deze periode heb je je doelstelling hopelijk gehaald en verschuif je weer naar de volgende uitdaging.
Partnerevaluatie
Ook al heb je de positie van partner al (een aantal jaren) bereikt, de eis tot persoonlijke ontwikkeling houdt niet op. Dat kan in de vorm van partnerevaluatie. Ik zie veel kantoren die hier nooit iets aan doen, met alle ellende van dien. Slecht functionerende partners die een beroerd voorbeeld zijn voor stagiaires en medewerkers, maar nooit gecorrigeerd worden. Een ramp voor een doordacht kantoorbeleid. Vele kantoren komen daardoor niet aan een groeifase toe. Ze kunnen de rotzooi niet eens opruimen.
Trigger voor de professional
Misschien klinkt het bovenstaande vermoeiend. Alsof je nooit klaar bent. Dat klopt! Maar dat is nu ook precies wat de echte professional uiteindelijk triggert. De echte professional is een sportman op zijn rechtsgebied. En dan ben je niet tevreden met een plaatselijk kampioenschap, maar dan doe je het liefst mee met de Olympische Spelen.
Overigens, de titel van dit stuk is een spreuk uit de Loesje kalender van 19 februari 2008. Het moment waarop vele goede voornemens van het nieuwe jaar de prullenbak ingaan. Denken, blijven dromen, niet doen.