Nieuw is de boodschap van de ZoZuidas-bloggers niet: advocatenkantoren aan de Zuidas, en dan van vooral die van Angelsaksische snit, zijn bolwerken van blanke, corporale macho’s. Nieuw is wel dat twee van de drie vrouwen die stelling nu met open vizier poneren: voormalige advocaten Rolinde Hoorntje (links) en Karima ’O Flynn kwamen vorige week uit de kast ter gelegenheid van het verschijnen van hun nieuwe boek Project Dromenland. “De mensen aan de Zuidas nemen zichzelf zó serieus.”
Door Lucien Wopereis
Het is een drukke dag voor de auteurs. NRC, Volkskrant, Het Parool, Trouw: ze staan allemaal op de stoep om het verhaal van de drie vrouwen op te tekenen. Het hoogst bereikbare komt ook in beeld: aan tafel bij Humberto Tan in het bij de dames populaire programma RTL Late Night. Al wordt er vrolijk getwist over de vraag of Koffietijd misschien nóg hoger moet worden aangeslagen.
Het tekent de mengeling van ernst en leut van de drie vrouwen, waarvan er één overigens anoniem zal blijven. De Bankier, die verder zal schrijven onder het pseudoniem Maria Guldenaar, werkt nog op de Zuidas. Hoorntje en ‘O Flynn zijn daar inmiddels geruime tijd weg.
Van meet af aan wordt duidelijk dat ze niet weggezet willen worden als zure of gefrustreerde spijtoptanten. “Ons boek is geen enorme kritiek op de Zuidas. We zijn niet op een heilige missie om de advocaat te bevrijden. We willen echter wel laten zien wat er achter die ramen van die spiegeltorens gebeurt. Het is voor een belangrijk deel een façade.”
Een ander vult aan: “We beschrijven het wereldje op een relativerende en luchtige manier. De mensen aan de Zuidas nemen zichzelf zó serieus.”
De Zuidas als setting van een roman van Jane Austen, de Zuidas als decor voor een kostuumdrama. Met een witte man in pak in de hoofdrol, want met de diversiteit is het in de Nederlandse topadvocatuur nog altijd bedroevend gesteld. Vrouwen en allochtonen slagen er eenvoudigweg niet in om de vesting te nemen. “Al die vrouwen die rond hun dertigste uit de advocatuur vertrekken: dat is echt niet alleen het gevolg van zwangerschappen,” zegt O’Flynn. “Dat vertrek kun je voor een belangrijk deel ook wijten aan het geestdodende werk onder het systeemplafond, het wegmoffelen van eigen identiteit en creativiteit, het gebrek aan toekomstperspectief en de verstikkende mal van waaruit je geacht wordt te opereren,” legt Hoorntje uit.
De advocatuur heeft eigenlijk een flink schandaal nodig. Dat zou het zelfreinigend vermogen van de beroepsgroep ten goede komen, menen de drie. Bankier Guldenaar: “Andere beroepsgroepen, bijvoorbeeld de bankiers, moesten als gevolg van de crisis wel goed naar zichzelf kijken. Bij de advocatuur is nauwelijks sprake van zelfreflectie, terwijl ze natuurlijk wel degelijk instrumenteel zijn geweest bij het verzinnen van al die bedenkelijke producten.”
Moeizaam proces
Aan het nieuwe boek Project Dromenland hebben Hoorntje, ‘O Flynn en Guldenaar drie jaar gewerkt. Het is een roman over rijke mensen die vooral geen belasting willen betalen, en die de hulp inroepen van advocaten om die missie te verwezenlijken. De advocaten opereren op de grens van het toelaatbare, en ook daar overheen. Aan de hand van drie hoofdpersonages en een verteller wordt geschetst welke persoonlijke gevolgen de fiscale fraude heeft.
Het schrijven van het boek was geen sinecure. Er werden vier versies geproduceerd, en er was onderlinge strijd. “Je ontwikkelt een gevoel bij een personage, en dan is het niet altijd makkelijk als een andere auteur daar een heel ander gevoel bij heeft. We hebben er zeker ruzies over gehad, maar dat is helemaal niet erg,” zegt ‘O Flynn.
Uitgever Mai Spijkers van Prometheus was de strenge vader die over de schouders meekeek. En waarschijnlijk komt er een vervolg. “Aan ambitie geen gebrek.”
Er wordt namelijk ook gewerkt aan een script voor een televisieserie, en de ZoZuidas-blog moet na een stille periode weer opgepord. De schrijvende toekomst lonkt. Hoorntje: “In de journalistiek klaagt iedereen over geld, maar niemand denkt erover om het vak te verlaten. In de advocatuur is het precies andersom: geld genoeg, maar iedereen wil er eigenlijk weg.”
ZoZuidas schrijft dit jaar ook columns voor Advocatie Personal Branding. De eerste column is reeds verschenen: You’ve got mail.