In het Australische binnenland kom je geen mens tegen en ben je op jezelf aangewezen. Terwijl arbeidsrechtadvocaat Annelies Blok er enkele dagen in haar eentje bivakkeerde, telde ze haar zegeningen. “Ik ben nogal een prater. Ik merkte dat het me rust gaf om mijn mond te houden.”
Door Patricia Jacob
“Ook bij het Great Barrier Reef in Australië zag ik het weer: het is de mens eigen om bij elkaar te blijven. De meeste toeristen bleven rond de catamaran hangen, maar wij zwommen verder van de boot af. Daardoor zagen wij zeeschildpadden en zelfs een pijlstaartrog. Wat zij hadden gezien? Niet zo veel, zeiden ze. Erg bijzonder hoe weinig initiatief mensen in een groep vertonen.”
Groepsreizen zijn zacht gezegd niet ‘haar ding’. Annelies Blok is graag in charge en stippelt zelf haar route uit. Tentje mee, wat spullen, op de fiets of in de auto en gáán. “We weten ’s ochtends niet waar we ’s avonds slapen. Met een tent kun je alle kanten op. Je hebt alle vrijheid. Door onze manier van reizen komen we op plaatsen waar anderen niet komen.”
Blok en haar man verlaten het liefst het asfalt en zijn fervente wildkampeerders. Geen stromend water? Zelf een gat graven voor je behoefte? Als dat zo is, maakt Blok er geen punt van. “Dat luxe kamperen, ‘glamping’, wat moet ik daarmee? Die tenten staan zo dicht bij elkaar dat je elkaar hoort zuchten. Daar moet ik tijdens vakantie niet aan denken. Je hebt de rest van de tijd al genoeg mensen om je heen.”
Fidels Cuba
In Europa is Engeland haar favoriete vakantieland. “De kastelen, de ruïnes. Er is veel te zien en er is ruimte. Zo ben ik dol op de Yorkshire Dales: grote heidevelden, gezellige dorpjes met cottages, lekkere scones en thee met melk.”
Haar dochter trekt graag door Azië, iets waar Blok niet aan moet denken. “Ik heb de onberedeneerbare neiging om daar niét heen te gaan. Die vochtige hitte, het eten. Hoewel ik het eten niet goed ken, trekt het me niet. Een vakantie in Azië zou voor mij geen vakantie zijn, maar een werkvakantie. Ik ontspan daar niet.”
Dat lukte haar bijvoorbeeld wél toen ze bivakkeerde in een Franse wijngaard, onder de sterren sliep in de Grand Canyon en als ze ’s winters kampeert in de Texelse duinen. Daarentegen was ze ‘heel gestrest’ toen ze met man en kinderen rondreisde op Cuba. “Ik werd vijftig en wilde mijn kinderen laten zien wat armoede is én hoe de Cubanen onder Fidel leven. We waren er in 2008, tijdens de overdracht van de macht aan zijn broer Raúl. Vreselijk vond ik het er.”
In Havana zag ze de vervallen flatgebouwen zonder ramen. Bewoners liepen met emmertjes naar beneden om water uit een pomp te tappen. “De meeste Cubanen hebben niets, ze zijn al blij met een wc-rol. Ik heb toeristen hun hele hebben en houwen zien weggeven. Het viel me op dat de Cubanen vrolijke mensen zijn, althans van de buitenkant. Verder kwam je niet, ze mochten niet met toeristen praten en waren bang dat ze werden verraden als ze dat toch deden.”
Outback 
Op Cuba sliep Blok langs de kant van de weg, “soms achter een boom.” Dat kan daar gewoon. “We werden er niet weggejaagd.”
Best primitief, zou je zeggen. Maar haar tweede reis door Australië was nog spartaanser. Anders dan bij haar eerste, kortere trip beschikte ze bij haar tweede reis over een fourwheeldrive waardoor ze nu wel off-road kon rijden en het binnenland kon meepikken. Eind 2017 reisde ze met haar man in twee maanden van Adelaide via de outback naar Ayers Rock, en vanaf daar naar de staat Queenland in het noordoosten, inclusief het Great Barrier Reef.
Haar reis eindigde in Sydney. “Ik wilde per se een keer naar Australië. Het trok me op een onberedeneerbare wijze aan. Ik wilde in ieder geval veel dieren zien: kangoeroes, slangen. Uiteindelijk hebben we zo’n beetje alle dieren gezien. Voordat we van het asfalt afgingen, zagen we een bord met de waarschuwing dat we de eerste 600 kilometer geen benzinestation zouden tegenkomen. 600 kilometer! Dat is ongeveer van Amsterdam naar Parijs.”
In het binnenland ben je volledig op jezelf aangewezen. “Heel bijzonder: sta je langs de weg en komt er toch iemand langs, dan vraagt diegene automatisch ‘problems, mate?’ Ze hebben er aandacht voor elkaar. Dat zouden we hier meer moeten hebben.”
Risicoanalyse
Aangezien ze het in Nederland vaak te druk vindt – “In het weekend is het in het bos net de Kalverstraat” – beviel de leegte in de outback haar uitstekend. Maar toen haar man een wandeling van ruim twee dagen deed, dreigde het wel héél stil te worden om haar heen. “Hij houdt net iets meer van wandelen dan ik. Hoewel ik alleen achter zou blijven, gunde ik hem die tocht.”
In plaats van een hotel te nemen, besloot ze op de campsite te blijven. Toen ze haar man had afgezet en terugreed, realiseerde ze zich dat hij ‘de nood-Spot’ had meegenomen, een apparaat dat in verbinding stond met een satelliet en waarmee ze hulp kon inroepen. Eenmaal terug op de camping ontdekte ze bovendien dat haar gsm geen bereik had.
De paniek sloeg toe. “Wat als me iets gebeurt, als ik gebeten wordt door een beest? Ik had het behoorlijk te kwaad. Ik besefte dat ik rustig moest worden. Ik ging toen te werk zoals ik dat ook in mijn werk doe. Ik maakte een risicoanalyse: wat kan er gebeuren en – heel belangrijk – hoe groot is de kans dat dit gaat gebeuren? Ik ging alle facetten van de situatie af en reduceerde het probleem tot iets behapbaars. Na twee uur zat ik rustig bij mijn tent op de berg. Om mijn gedachten te verzetten, ging ik lezen en haken. Ik was de enige op de camping. Ik ben nogal een prater. Ik merkte dat het me rust gaf om mijn mond te houden. Dat ik me daar die dagen in mijn eentje heb gered, gaf me achteraf wel een kick.”
Door haar reizen weet ze nu nog beter wat ze belangrijk vindt. “Ik wil genoeg geld verdienen om te kunnen leven. Ik heb eten nodig, een huis – de standaarddingen. Alle andere dingen zijn een luxe, waar ik zonder kan. Ik hoef niet steeds uit eten, dure kleding doet me niets. Heb ik geld over, dan steek ik dat het liefst in reizen. Zo gaan we binnenkort naar Nieuw-Zeeland. Met een reis koop je een beleving. Dat blijft langer hangen dan wat dan ook.”
Annelies Blok is partner bij Langblok Advocaten in Amstelveen. Ze adviseert bedrijven en werknemers op het gebied van het arbeids- en privacyrecht. Daarnaast heeft ze veel ervaring met WIA vraagstukken.