Advocatie gunde mij de eer en het genoegen op bezoek te gaan bij Bernard Ulrick Llsheit, bestuursvoorzitter van het vermaarde Zuidas kantoor De Blaet Zwetstoon Kletsbroek, voor een gesprek over diens visionaire plannen over de balie. Alvorens op dat specifieke onderwerp in te gaan, vroeg ik Bernard naar zijn bijzondere namen.
Door Georg van Daal, advocaat te Den Haag
Hij legde uit: “Mijn vaders vader is afkomstig uit een klein dorpje in North Wales, in de buurt van Llangollen, wiens voornamen en achternaam ik draag. In dat dorpje bestaat de bijzondere traditie dat de dorpsgenoten elkaar hun namen geven zodra ze achttien worden, aan de hand van alle omstandigheden die ze daarvoor redengevend vinden. Ik ben heel trots op deze link naar mijn grootvader. Mijn familie vertelt mij steeds dat ik ook in woord en daad exact op hem lijk.”
“Heel interessant, Bernard! Maar even in de voertaal die bij jullie op kantoor gangbaar is, let’s cut to the chase and bite the bullet! Hoe zit dat nou met die plannen van jou voor de balie? Waarom moeten ook banketbakkers advocaat kunnen worden?”
Het welsprekende antwoord van Bernard rolde moeiteloos van zijn tong. “Eigenlijk vind ik dit een inkopper, Georg, die zelfs jij had kunnen bedenken. Het vergt een zware opleiding om banketbakker te worden. Alleen strak gedisciplineerde mensen voltooien deze opleiding met succes. Het beroep van banketbakker is bovendien een prachtige metafoor voor wat wij als advocaten doen. Ook banketbakkers moeten een verscheidenheid aan ingrediënten, gegevens zo je wilt, bijeen bijeenbrengen tot een eindproduct dat voor alle betrokkenen aanvaardbaar is. Dat moet altijd op korte termijn, onder hoge druk, terwijl dat aan de kwaliteit van het product niet mag afdoen. De betere banketbakkers zijn net als ons kantoor gespitst op speciale projecten, off the beaten track, zeg maar. En we weten allemaal natuurlijk prima dat je pas advocaat wordt door het te zijn en te doen, dus na een master van een jaar en door learning on the job kan iedere banketbakker dat net zo goed als iedere jurist. Ik denk dat we het als advocaten wel eens zijn dat de balie meer diversiteit nodig heeft. We kijken bij ons op kantoor erg uit naar een verrijking als deze. Bovendien kunnen banketbakkers bij ons op kantoor een mooie voorbeeldfunctie voor de jonge juristen vervullen. Banketbakkers hebben namelijk géén probleem met vroeg opstaan. Zij zijn bovendien een, ik kan wel zeggen: noodzakelijke, verrijking van de branchegroep Food binnen onze sectie M&A. In hun opleiding krijgen ze veel meer mee dan alleen hoe je een bruidstaart in elkaar zet, ze weten ook alles van voedselhygiëne, E-nummers, marketing en acquisitie in en rond Food, en wat niet. Al die kennis en ervaring is natuurlijk onbetaalbaar, niet alleen bij de talrijke overnames in de brood- en banketbranche die we hier op kantoor begeleiden, maar ook bij iedere andere transactie in de food-branche. In heel andere richtingen, bijvoorbeeld in de grote Fraud & Compliance praktijk die we hebben, kunnen banketbakkers evenzeer een bijzondere rol spelen. Wie weet hoe anders het was gegaan met het Hoornse Taart arrest, als onze advocaten-banketbakkers daarbij betrokken waren geweest? En d’r zijn natuurlijk ook de nodige, wat ik dan maar even noem, collateral benefits. Advocaat-banketbakkers kunnen hele leuke dingen verzorgen bij bijzondere gelegenheden, zoals een mooie taart, bijvoorbeeld als een aandeelhouder pensioneert of, nu we toch zitten in wat bij ons het festive season heet, lekkere kransen voor bij het kerstfeest.”
Nodeloos te zeggen dat ik na dit welluidende en logische verhaal al helemaal overtuigd ben. “Nu de orde nog,” zei ik, maar Bernard kon melden dat hij daar al bijna mee rond is.
Tot slot van mijn ontmoeting met deze visionaire bestuursvoorzitter van een toonaangevend kantoor meldde ik mijn vermoeden dat hij het hier vast wel niet bij zou laten, en zijn blik al wel zou richten op verdere horizonten dan de piketpalen die hij nu al zo indrukwekkend heeft geslagen. “Inderdaad, Georg, leuk dat je dat zegt en het toeval wil dat we al in gesprek zijn met een paar heel goede parelduikers, over hoe zij onze professie zouden kunnen verrijken.”
“Hoezo parelduikers, Bernard? Dat klinkt zelfs voor een profeet als jij bijzonder.” “Nou, dat zit zo, Georg. In tegenstelling tot wat ik bepaalde bestuursvoorzitters van andere grote advocatenkantoren wel eens zie beweren in de krant, gaan parelduikers echt heel diep. En dát is wat we nodig hebben in ons vak.”
“Dankjewel, Bernard, voor dit fijne interview.”