Juristen zijn vaak druk. Vaak zo druk, dat ze geen tijd hebben om naar een andere baan te zoeken. Toch willen veel juristen eigenlijk wel wat anders. Je wilt je eigen werk serieus doen, maar je wilt eigenlijk ook wel weten of er interessante banen zijn buiten de deur. Wat te doen?
Je kunt wachten totdat er een headhunter belt met de droombaan, maar dan kun je soms lang wachten. Je kunt bevriende bedrijfsjuristen vragen naar hun ervaringen, en wie weet heeft iemand nog een goeie tip. Heel goed. Je kunt reageren op een advertentie of je kunt je melden bij een wervings- en selectiebureau, waarvan je hebt gezien dat ze regelmatig vacatures hebben die je aanspreken. Een mailtje is zo gestuurd. Ook goed. Praten kan altijd, en een kopje koffie erbij is helemaal mooi. Tot zover prima zelfs. Oriënteren op de arbeidsmarkt kost tijd en het is zeer nuttig om zo veel mogelijk mensen in je netwerk te spreken die je kunnen informeren.
Maar dan? Wat doe je als je wordt gebeld om te komen praten over een concrete positie? Kan praten altijd?
Ja en nee. Praten kan altijd, maar als het puur oriënterend is, dan dient de wederpartij dat wel te weten. Prima voor het netwerk van beiden en nuttig om weer eens iets te horen over wat er op de arbeidsmarkt aan de gang is. Heel vrijblijvend allemaal. Zolang maar duidelijk dat het oriënterend is.
Niks vrijblijvendheid
Iets anders is het wanneer je wordt gebeld om te komen praten bij een onderneming voor een concrete bedrijfsjuridische positie. Op dat moment zul je bij je zelf te raden moeten gaan hoe gemotiveerd je werkelijk bent voor dit bedrijf, en zul je je dus grondig moeten voorbereiden. Niks vrijblijvendheid. En daar gaat het toch nog vaak mis. Veel juristen op zoek naar een andere positie in het bedrijfsleven beseffen zich niet altijd dat een onderneming er niet is om je vrijblijvend voor te lichten over jouw kansen. Ook is het een misverstand te denken dat ze graag de tijd nemen om een beeld te schetsen van hun bedrijfscultuur. Een dergelijke insteek van sollicitanten wordt zeer slecht gewaardeerd.
Het kost namelijk vanaf de andere kant bezien nogal wat tijd en moeite om een panel te vormen om sollicitanten te interviewen. Daar zijn vaak meerdere disciplines bij betrokken en het valt niet mee om HR medewerkers, bedrijfsjuristen, managers en in bepaalde gevallen directeuren, gezamenlijk op te lijnen om kandidaten te interviewen. Wie zoveel moeite doet, wil kandidaten spreken die echt willen en die weten waar het over gaat. Door iets te gemakkelijk in te gaan op een uitnodiging om te komen praten, lopen de wederzijdse verwachtingen uiteen, met alle frustraties van dien. De mensen bij de onderneming hebben naar hun idee kostbare tijd besteed aan een ongemotiveerde sollicitant, en de sollicitant is eigenlijk alleen maar een afwijzing rijker. Veel wijzer zal hij er niet van geworden zijn.
Schadelijk
Zo’n ervaring geeft bij beiden altijd een nare nasmaak. Bovendien kan het schadelijk zijn voor je carrière, want wie weet kom je elkaar nog een keertje tegen. Solliciteren kan frustrend zijn en afwijzingen horen bij het leven, maar zorg in ieder geval dat het niet aan je voorbereiding ligt. Verdiep je vooraf grondig in het bedrijf en de mensen die er werken, en verras je gesprekspartners met je kennis over hun bedrijf. Dat wordt altijd gewaardeerd en men zal het niet vergeten.
Vanzelfsprekend is het geen probleem om je terug te trekken uit een procedure, bijvoorbeeld omdat je een andere baan hebt gevonden of omdat de functie toch niet te bieden heeft wat je zoekt. Maar: laat het in ieder geval geen reden zijn die je van te voren had kunnen bedenken. Zo zijn er bijvoorbeeld altijd grappenmakers die op het laatste moment afhaken met de mededeling dat ze het toch “te ver” vinden. Kijk voordat je gaat praten eerst op Google Maps, zou ik zeggen.
Ruud Harinck, Harinck@voxius.nl