Als kleuter stond Thomas van Weeren in het theater met een losse trommel op zijn buik. Later drumde hij in een bandje. Als advocaat is drummen zijn uitlaatklep. “Door drummen ga je gedwongen uit je hoofd en in je lijf.”
Muziek speelt een belangrijke rol in het leven van Thomas van Weeren. En dat is nooit anders geweest. “Mijn moeder speelt klassiek gitaar en er stond vaak muziek aan thuis.” Rond z’n vijfde wilden zijn ouders hem op drumles zetten. “Ik was altijd op potjes en pannetjes aan het hameren. Die energie kon ik op deze manier nog enigszins nuttig inzetten.”
Maar als vijfjarige was hij natuurlijk veel te klein om een drumstel te bespelen. Als alternatief meldden zijn ouders hem aan bij een muziekvereniging in hun woonplaats Bussum. Op zijn vijfde was hij het jongste lid ooit. Met een losse trommel op zijn buik speelde hij mee tussen de percussionisten. “Rond die leeftijd trad ik op in theater Spant! samen met Edwin Rutten, ook een drummer én bekend van De film van Ome Willem. Een mooi moment!”
Twee jaar later paste hij fysiek achter een drumstel en ging hij naar De Gooise Muziekschool. Toen hij daar les kreeg van een ‘superjonge gast van 25 met een hippieachtig uiterlijk’ kreeg hij écht plezier in het drummen. “Mijn eerste docent ging met pensioen en werd vervangen. Op de eerste dag bij mijn nieuwe docent kwam ik binnen met al mijn officiële lesboeken. Hij keek ernaar en zei dat ik die kon vergeten. Op zijn verzoek nam ik de keer daarop mijn favoriete album uit die tijd mee, Nevermind van Nirvana, zodat hij me de tracks kon leren spelen. We begonnen gewoon bij het eerste nummer en werkten samen het hele album af. Heel vet! Twee drumstellen tegenover elkaar en gáán.”
Toen hij nog bij zijn ouders thuis woonde, speelde hij via de muziekschool nog even in een bandje en stond zijn drumstel in het souterrain. Maar door een verhuizing naar een studentenkamer in Amsterdam kon zijn drumstel niet mee en moest hij het verkopen. Inmiddels drumt hij er thuis weer op los, in de tweede slaapkamer van zijn woning in De Pijp. Een paar jaar geleden kreeg hij van vrienden en familie een elektronisch drumstel cadeau. “Zo’n instrument neemt minder ruimte in beslag dan een akoestisch drumstel, en je kan spelen met een koptelefoon op. Wel zo relaxed voor m’n buren.”
Wat maakt een drumstel bijzonder?
“Vooral een akoestisch drumstel is bijna een levend ding: het beweegt, piept, kraakt. Een drumstel kan je ook zo groot of klein maken als je zelf wil. Het wordt echt je eigen unieke ding. Drummen kan daarnaast op een gegeven moment blind. De afstanden tot je high-hat, snare, toms en cymbalszitten in je hoofd; je weet automatisch hoe je je armen en benen moet bewegen. Bij drummen ben je heel erg bezig met je lijf. Omdat je je lichaam intensief gebruikt, is het praktisch onmogelijk om tegelijkertijd ook nog na te denken over bijvoorbeeld werk. Door drummen ga je gedwongen uit je hoofd en in je lijf. Heel fijn, zeker als je advocaat bent. Diverse kantoorgenoten beoefenen intensieve sporten, zoals bergen beklimmen. Uit hun verhalen begrijp ik dat zij daarbij een vergelijkbaar effect ervaren.”
Drummen. De ultieme work-out.
“Ik heb zo’n fitbandje van Whoop, voor af en toe wat rondjes rennen door de buurt. Maar als ik drum, denkt dat ding dat ik qua intensiteit een spinklasje aan het doen ben. Het aantal calorieën dat je verbruikt, is bizar hoog. Ik moest daar echt heel hard om lachen toen ik dat voor de eerste keer zag; ik had geen idee. Drummen is dus volgens mij ook nog eens gezond. Bovendien is het mijn uitlaatklep.”
Je kunt er je frustraties over een dossier op botvieren?
“Nee, ik zie geen relatie tot mijn werk. Ik drum gewoon wanneer ik er zin in heb. Ik denk dat drummen het tegenovergestelde is van juridisch werk. Dat vind ik er juist zo leuk aan. Maak je een processtuk, dan wil je een logisch verhaal vertellen. Er is ruimte voor creativiteit, maar die is beperkt; je bent gebonden aan wetgeving en jurisprudentie. Je bent heel gestructureerd bezig, terwijl drummen veel vrijer is.
Ik speel al twintig jaar niet meer vanuit bladmuziek of noten, en kan vrijwel alle populaire muziek spelen. Ik drum op dit moment graag op officiële drumless tracks, nummers waar de drumpartijen er door A.I. uit zijn gehaald. Het mooie aan drummen is ook dat je nooit vals kan spelen. Een geruststellende gedachte!”
Favoriete drummer?
“Als ik iemand zou moeten noemen: Matthew Helders op het album Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not van de Arctic Monkeys. Maar eigenlijk heb ik geen favoriet. Het is ongebruikelijk om fan te zijn van een drummer. Een drummer is de motor van muziek. Anders dan een zanger of gitarist staat hij niet op de voorgrond. Als hij wel in de schijnwerpers wil staan, kan hij beter gaan zingen of zo. Denk aan Phil Collins. Madonna is trouwens ook ooit als drummer begonnen.”
Lievelingsmuziek?
“Ik luister naar elk genre, ook veel naar elektronische muziek. Elk jaar ga ik naar ADE, het Amsterdam Dance Event. En dan naar dj’s uit de underground scene. Géén David Guetta of Afrojack, maar bijvoorbeeld de Franse dj Folamour of de Amsterdamse dj Job Jobse. Op het kerstfeest van kantoor ben ik de ‘dj’. Alle meezingers zullen dan natuurlijk voorbijkomen.
Bij mijn vorige kantoor werkte ik regelmatig voor internationale artiesten. Op dit kantoor werk ik breed: van de filmindustrie tot een startup die zich bezighoudt met virtual reality gaming-toepassingen. Mijn specialisme, IE-recht, gaat onder meer over design, muziek, film, games, kunst, en andere dingen waar ik intrinsiek in ben geïnteresseerd. Een rechtsgebied dat gaat over de fijne zaken van het leven, fantastisch!
Die persoonlijke interesse maakt mijn werk leuk. Volgens mij kun je alleen écht goed worden in een rechtsgebied dat dichtbij je interesses ligt. Dat zou ik niet hebben met financieel recht. Ik ben niet van nature geïnteresseerd in bijvoorbeeld een pandrecht op een lening.”
Hoe belangrijk is muziek in je leven?
“Heel belangrijk, maar niet het belangrijkste. Dat zijn namelijk mijn connecties met anderen: familie, mijn vriendin en vrienden. Wetenschappelijk is volgens mij ook bewezen dat die relaties, indien goed, het allerbelangrijkst zijn voor het welbevinden van de mens. Als je gelukkig bent met de mensen om je heen, heb je meer ruimte in je hoofd om hobby’s te beoefenen, zoals pielen met muziek.”
Thomas van Weeren werkt op de civiele sectie van De Koning Vergouwen Advocaten in Amsterdam. Als IE-specialist adviseert hij particulieren en (inter)nationale bedrijven over kwesties op het gebied van onder meer auteurs- en merkenrecht. Ook voor vragen over (grensoverschrijdende) commerciële contracten en privacy kunnen ze bij hem terecht. Sinds deze zomer is hij tevens bestuurslid van Pictoright, de auteursrechtenorganisatie voor visuele makers in Nederland, zoals illustratoren, architecten, beeldend kunstenaars en fotografen.
