Voor de vierde keer sinds 2021 moet een advocaat zich verweren tegen een dekenbezwaar. Voor de Raad van Discipline is de maat vol. Omdat de advocaat zich zich onvoldoende bewust is van de elementaire beginselen voor de advocatuur, wordt hij nu geschrapt van het tableau.
De zaak draait om een cliënt die in Spanje woont en werkt als scheepselektricien. Door ernstige gezondheidsklachten is de man arbeidsongeschikt. Tijdens de Covid-pandemie komt het tot een conflict met zijn werkgever, omdat deze zijn werknemers verplicht zich te laten vaccineren.
In januari 2023 legt de werkgever hem een loonsanctie op omdat hij geen WIA-uitkering heeft aangevraagd. De man is dan bijna twee jaar ziek. De werknemer meldt dit aan zijn advocaat en laat hem ook weten dat hij zijn werkgever aansprakelijk wil stellen voor het door haar gevoerde Covid-beleid. Als basis voor de brief gebruikt hij een epistel dat twee jaar eerder door zijn advocaat is geschreven en is gepubliceerd op de website van Artsen voor Waarheid. De advocaat kijkt nog even naar de brief, voert enkele wijzigingen door en accordeert het schrijven vervolgens.
‘Psychopatisch, misdadig en crimineel’
In de brief hanteert de werknemer ferme taal. Zo wordt de bestuurder van de werkgever ‘in persoon en privé en strafrechtelijk aansprakelijk gesteld’ voor ‘deelname aan onwettige, illegale en/of criminele activiteiten en/of het ondersteunen van misdaden tegen de menselijkheid, genocide, biologische oorlogsvoering en/of het niet voorkomen van aldus gedefinieerde handelingen, met inbegrip van maar niet beperkt tot handelingen die met opzet worden gepleegd als onderdeel van een wijdverbreid en systematisch beleid, gericht tegen levende mannen en vrouwen en (toekomstige) kinderen.’
De bestuurder wordt ‘compleet incompetent, psychopathisch, misdadig en crimineel’ gedrag verweten. In de brief wordt verder onder meer het Neurenberg genoemd, ‘Wir haben es nicht gewusst’, de straling van 5G, het WHO, het WEF en de Bill en Melinda Gates Foundation.
Om zijn boodschap extra kracht bij te zetten, stuurt de werknemer de brief ook nog eens aan vijfhonderd collega’s. Hierop wordt hij op staande voet ontslagen.
Vaststellingsovereenkomst
Hij neemt contact op met zijn advocaat, maar krijgt deze maar mondjesmaat te spreken. De advocaat laat de communicatie over aan zijn secretaresse. Pas na maanden kijkt hij inhoudelijk naar de zaak. De werknemer maakt zich ondertussen zorgen. Hij heeft immers maar twee maanden de tijd voor het aanvechten van het ontslagbesluit.
Het feit dat zijn advocaat weinig kaas heeft gegeten van arbeidsrecht, wordt pijnlijk duidelijk. Terwijl hij met de advocaat van de werkgever onderhandelt over een vaststellingsovereenkomst – ‘het best haalbare in deze situatie’ – ziet hij een aantal cruciale feiten over het hoofd. Zo stelt hij dat de werknemer met de VSO recht heeft op een WW-uitkering, wat onmogelijk is omdat deze in het buitenland woont en werkt. Hij heeft het over UWV-GAK, een instantie die al decennia niet meer bestaat. Ook gebruikt hij de termen verzoekschriftprocedure en kortgedingprocedure door elkaar, laat hij de termijn van twee maanden ook wel eens drie maanden duren. Mede daarom plant zijn secretaresse pas een gesprek in nadat de wettelijke vervaltermijn al is verstreken.
Wanneer de werknemer laat weten dat hij niet instemt met de VSO, laat de advocaat hem per mail weten dat hij hem niet langer vertegenwoordigt. Een cc van deze mail gaat naar de advocaat van de werkgever.
Dekenbezwaar
De deken vindt dat de advocaat op verschillende punten de Verordening op de advocatuur (Voda) aan zijn laars heeft gelapt. Hij heeft zijn cliënt niet gewaarschuwd voor de mogelijke gevolgen van de brief die hij aan zijn werkgever stuurde. Ook liet hij zijn cliënt maandenlang in het ongewisse of hij voor hem zou optreden en wat hij dan zou doen. Hij heeft nagelaten zijn cliënt een analyse te geven van zijn juridische positie en een daarop gebaseerd plan van aanpak te geven. Toen bleek dat hij beroepsfouten had gemaakt, stelde hij zijn cliënt hier niet van op de hoogte. Hij heeft een arbeidsrechtzaak aangenomen, terwijl hij daarvoor niet over de benodigde expertise beschikte. Hij heeft zich teruggetrokken uit de zaak zonder zelfs maar te proberen zijn cliënt daarbij een zachte landing te bezorgen. En door de mail aan zijn cliënt ook aan de advocaat van de tegenpartij te sturen, heeft hij ook nog eens zijn geheimhoudingsplicht geschonden.
Kortom, hij heeft zich niet gedragen zoals een behoorlijk advocaat betaamt, zo concludeert de deken.
Beoordeling
De Raad van Discipline is het op alle punten eens met de deken. Bij zijn handelen moet een advocaat zich houden aan de vijf kernwaarden die in artikel 10a, lid 1 Advocatenwet zijn vastgelegd. De Raad vindt dat de advocaat de kernwaarden deskundigheid en vertrouwelijkheid heeft geschonden. Het is bovendien niet de eerste keer dat de advocaat zich tuchtrechtelijk moet verantwoorden. Hij is al meerdere keren tuchtrechtelijk veroordeeld, waaronder herhaalde (voorwaardelijke) schorsingen. Dit dekenbezwaar is het vierde ingediende dekenbezwaar tegen verweerder sinds eind oktober 2021. Voor de Raad past er nu geen andere maatregel meer dan schrapping van het tableau.
Gelijk met het dekenbezwaar wordt ook een klachtzaak behandeld, ingediend door de cliënt en dus gebaseerd op dezelfde feiten. In deze zaak oordeelt de raad dat de advocaat de kernwaarden deskundigheid, onafhankelijkheid, partijdigheid en integriteit heeft geschonden. Gelet op het ne bis in idem-beginsel heeft de raad in de klachtzaak geen maatregel opgelegd.
Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden, 28 juli 2025 | ECLI:NL:TADRARL:2025:179
Lees ook:
