De Panamera viert bijna zijn twintigste verjaardag, waarmee hij net zo’n vaste waarde in Porsches portfolio is als de veel populairdere Cayenne. Onlangs werd de vierdeurs GT ingrijpend gefacelift. Advocatie reed met de 680 pk sterke Turbo e-Hybrid.
In 2002 verscheen de Cayenne ten tonele, waarmee Porsche definitief afstand nam van het adagium ‘tweezitters oder nichts’. De schoorsteen moest immers ook in Zuffenhausen blijven roken en met uitsluitend sportwagens voor de happy few dreigde rond de eeuwwisseling het vuur onder de Duitse kroketten definitief te doven.
De nieuwe SUV was volkomen atypisch, maar toonde zich vanaf het allereerste begin een rainmaker van jewelste. Geen wonder dat zijn makers al snel begonnen te brainstormen over andere mogelijkheden om het gamma uit te breiden. Wat nu als je de Cayenne plat zou slaan?
Onbeholpen
In 2004 toont Porsche de eerste schetsen van de Panamera*, maar pas in 2008 doet de productieversie zijn intrede. Onder meer omdat er eerst een nieuwe fabriek in Leipzig moet worden gebouwd en omdat Porsche inmiddels is overgenomen door Volkswagen. De tamelijk onbeholpen vormgegeven, vijf meter lange nieuweling is in eerste instantie uitsluitend leverbaar met een eigen 4.9 liter V8, maar daar komen al snel twee (uit de schappen van VW afkomstige) zescilinders bij: een 3.6 benzine en een 3.0 diesel. In 2011 verschijnt er zelfs een hybride-uitvoering, waarmee maximaal twee kilometer (2.000 meter!) elektrisch kan worden gereden. We’ve come a long way…
Derde generatie
In 2013 rolt de 100.000e Panamera van de band en de rest is geschiedenis, zoals dat heet. Inmiddels zijn we – alle tussentijdse facelifts daargelaten – bij de derde generatie aanbeland, die eind 2023 aan het publiek werd voorgesteld. Feitelijk is het een zeer ingrijpende facelift van de in 2016 volledig herziene ‘gen 2’ Panamera.
Het platform bleef ongewijzigd. De motoren zijn oude bekenden, maar werden stevig onder handen genomen en leveren stuk voor stuk meer vermogen. Daarover gesproken: de vernieuwde Panamera kent zeven uitvoeringen, variërend van de 2.9 V6 met 353 pk (0-100 km/u in 5,3 seconden, topsnelheid 272 km/u) tot de vierliter V8 Turbo S e-Hybrid met niet minder dan 782 pk (2,9 sec, 325 km/u). Diesels zijn er al sinds 2018 niet meer.
De niet nader aangeduide instapper heeft achterwielaandrijving, alle andere versies zijn integraal aangedreven. Een automatische achttraps PDK-versnellingsbak is in alle gevallen standaard. De vier stekkervarianten hebben, naast hun fossiele krachtbron, een 190 pk sterke elektromotor (voorheen 135 pk) en een 25,9 kWh lithium-ion accupakket (was 17,9), goed voor een elektrisch bereik van zo’n 90 km. Overigens, en misschien aardig om te weten: de nieuwe Bentley Continental GT Speed deelt zijn techniek met de Panamera.
Gimmick
De voor- en achterkant zijn strak getrokken, met nieuwe lichtarmaturen, motorkap en bumpers, en het interieur is nu – net als bij de Cayenne en de Macan – grotendeels vergelijkbaar met de Taycan, inclusief het volledig digitale instrumentarium en de mogelijkheid om een extra touch screen voor de passagier bij te bestellen. Dat laatste is meer een gimmick dan dat je er daadwerkelijk iets aan hebt, ofschoon we moeten toegeven dat het soms best handig is om de muziekkeuze en de bediening van de navigatie uit handen te kunnen geven.
De standaard luchtvering is opnieuw gekalibreerd, de hybrides zijn voortaan tegen meerprijs (€ 8.913) uit te voeren met het Porsche Active Ride-veersysteem. Dat laat de auto in bochten ‘tegenhangen’, zoals een motorfiets. Bij accelereren leunt de auto iets naar voren, bij stevig remmen juist naar achteren. Bij het openen van de deuren verheft de auto zich enkele centimeters om in- en uitstappen te vergemakkelijken – hetgeen steevast leidt tot een glimlach, kunnen we u uit eigen ervaring melden.
Misselijkmakend
Wij reden de Turbo e-Hybrid; met een vanafprijs van € 211.800 de één na duurste Panamera. En met een systeemvermogen van 680 pk, de standaardsprint in 3,2 seconden en een topsnelheid van 315 km/u in alle opzichten indrukwekkend te noemen. Wij zouden niet weten wat de ruim 100 pk extra van de € 33.000 duurdere Turbo S nog zou moeten toevoegen.
De stilte in het interieur is haast onwerkelijk, óók als de V8 aan het werk is. Hoe prettig dat ook mag zijn, iets meer spektakel had van ons wel gemogen. Wij zouden dan ook altijd de optionele sportuitlaat (€ 3.300) aanvinken.
De overgang van volledig elektrisch naar ‘fossiel’ (boven de 140 schakelt de achtcilinder in) is volstrekt onmerkbaar, wat bijdraagt aan de rust achter het stuur. Dat het met alleen de 190 pk elektromotor aan het werk niet bijster spannend is, mag geen verrassing heten. In EV-modus is de Panamera hooguit vlot te noemen, waarbij commando’s van de rechtervoet loom worden opgevolgd en de versnellingsbak traag en gezapig reageert.
Zet de boel echter in de Sport- of (nog beter) Sport Plus-stand en de Turbo e-Hybrid toont zijn ware aard. Misselijkmakend snel, met razendsnelle reflexen, bergen stuurgevoel en een onovertroffen wegligging. De zitpositie is ronduit perfect, de bestuurdersstoel kan heerlijk laag worden gezet en comfort kan in hoofdletters worden geschreven. Verwacht geen sportwagen in gezinsverpakking te kopen, waant daarvoor is de Panamera te groot en te zwaar, maar een meer capabele Grand Tourismo is nauwelijks denkbaar.
De Porsche Panamera is verkrijgbaar vanaf € 170.200, maar zoals bij alle Porsches geldt ook hier: de vanafprijs is slechts van academische waarde. De optielijst is even lang als begeerlijk en goed voor vele uren dromen, twijfelen en budget-heroverweging. Onze testauto had voor veertig mille aan extra’s aan boord. U bent gewaarschuwd.
* In de jaren 1950-1954 werd in Mexico jaarlijks de Carrera Panamericana verreden: een vijf dagen durende race over de Pan-American Highway. Ruim 3.500 km in de zinderende hitte en door tropische regenbuien, over stoffige gravelwegen, door dorpjes en steden en over bergen tot 3.200 meter hoogte met gapende ravijnen.
De meedogenloze race verwierf al tijdens zijn bestaan een mythische status, niet in het minst door de dood die permanent meereed. Al in de eerste editie lieten vier mensen het leven: drie coureurs en één toeschouwer. Dat aantal werd in de tweede editie geëvenaard. In 1953 stierven negen mensen (onder wie acht toeschouwers), het jaar daarop zeven.
Die bloedige reputatie weerhield grote namen er niet van deel te nemen (diverse Formule 1-coureurs verschenen aan de start), terwijl fabrieksteams een overwinning presenteerden als heroïek van de bovenste plank. Porsche was dan ook bijzonder trots op haar klasse-overwinning in 1953; reden om vanaf 1955 ‘Carrera’ (Spaans voor ‘race’) als typeaanduiding te gaan gebruiken. En ook de naam Panamera slaat terug op die roemruchte wedstrijd, die overigens in 1955 werd verboden.
Lees ook:
